Τοξικές συμπεριφορές ζευγαριών

Δεν υπάρχει μάθημα στο σχολείο για το πώς να είσαι μία ή ένας σωστός σύντροφος . Διδασκόμαστε τη βιολογία του φύλου, τη νομιμότητα του γάμου και ίσως να έχετε διαβάσει και μερικές σκοτεινές ιστορίες αγάπης από τον 19ο αιώνα. Αλλά όταν η ώρα να διαχειριστούμε τις σχέσεις μας, δεν έχουμε βοήθεια … ή ακόμη χειρότερα μας δίνονται συμβουλές από στήλες γυναικείων περιοδικών. Σε αυτά τα θέματα, δοκιμάζουμε, κάνουμε (πολλά) λάθη και μαθαίνουμε.

Μέρος του προβλήματος είναι ότι πολλές ανθυγιεινές συνήθειες των σχέσεων μας είναι συνυφασμένες με την κουλτούρα μας. Λατρεύουμε τη ρομαντική αγάπη – ξέρετε, αυτή τη συγκλονιστική και παράλογη ρομαντική αγάπη που με κάποιο τρόπο βρίσκει λογικό το σπάσιμο των πιάτων στον τοίχο κλαίγοντας-και χλευάζουμε την πρακτική ή την αντισυμβατική σεξουαλικότητα. Άνδρες και γυναίκες αντικειμενοποιούν ο ένας τον άλλο και τις σχέσεις τους όλο και περισσότερο. Έτσι, οι σύντροφοί μας συχνά θεωρούνται ως περιουσιακά στοιχεία και όχι κάποιος για να μοιραστούμε αμοιβαία συναισθηματική υποστήριξη. Καθώς για τους περισσότερους από εμάς, η μαμά και ο μπαμπάς δεν ήταν το καλύτερο παράδειγμα, ευτυχώς, έχει υπάρξει πολλή ψυχολογική έρευνα σε υγιείς και ευτυχισμένες σχέσεις τις τελευταίες δεκαετίες και έχουν βρεθεί κάποιες γενικές αρχές που οι περισσότεροι άνθρωποι αγνοούν ή δεν ακολουθούν. Είναι γεγονός ότι κάποιες από αυτές τις αρχές πάνε ενάντια σε αυτό που παραδοσιακά θεωρείται «ρομαντικό» ή φυσιολογικό σε μια σχέση. Παρακάτω είναι έξι από τις πιο κοινές τάσεις στις σχέσεις που πολλά ζευγάρια σκέφτονται ότι είναι υγιείς και φυσιολογικές, αλλά στην πραγματικότητα είναι τοξικές και τις καταστρέφουν. Πάρτε τα χαρτομάντιλα. 

1. «ΤΟ ΣΚΟΡ ΦΤΑΙΞΙΜΑΤΟΣ»

Το “σκορ φταιξίματος” είναι το φαινόμενο που έχουμε όταν κάποιος συνεχίζει να σας κατηγορεί για τα λάθη που έχετε κάνει στο παρελθόν. Όταν το κάνουν και οι δύο άνθρωποι στη σχέση γίνεται το “σκορ φταιξίματος της σχέσης» και μια μάχη για να δούμε ποιος έχει κάνει τα πιο πολλά λάθη όλους αυτούς τους μήνες ή τα χρόνια και ως εκ τούτου, ποιος οφείλει στον άλλο περισσότερο.

Γιατί είναι τοξικό: Το “σκορ φταιξίματος” είναι τοξικό γιατί ο ένας ή και οι δύο άνθρωποι χρησιμοποιούν τα λάθη και τις αδικίες του παρελθόντος, ώστε να προσπαθήσουν να δικαιολογήσουν την τρέχουσα δικαιοσύνη, υπενθυμίζοντας τις ενοχές και την πικρία με σκοπό το χειρισμό του συντρόφου σας. Αν αυτό συμβαίνει για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, οι σύντροφοι τελικά ξοδεύουν το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς τους προσπαθώντας να αποδείξουν ότι είναι λιγότερο ένοχοι από το άλλο, αντί να λύσουν το πρόβλημα του παρόντος. Οι άνθρωποι ξοδεύουν όλο το χρόνο τους προσπαθώντας να είναι λιγότερο λάθος για τον άλλον, αντί να είναι πιο σωστοί για τον άλλον.

Τι πρέπει να κάνετε: Αντιμετωπίστε το κάθε θέμα ξεχωριστά. Επίσης, θα πρέπει να αναγνωρίσετε ότι με την επιλογή του να είστε με τον σημαντικό «άλλο», επιλέγετε να είστε και με όλες τις προηγούμενες ενέργειες και τις συμπεριφορές του. Εάν δεν τις αποδέχεστε αυτές, τελικά δεν θα αποδεχτείτε ούτε τον άλλον. Αν κάτι σας ενόχλησε πριν από ένα χρόνο, θα πρέπει να είχατε ασχοληθεί με αυτό πριν από ένα χρόνο.

2. ΤΑ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΑ ΚΑΙ Η ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

Αντί να δηλώνει την επιθυμία ή την σκέψη του ανοικτά, η/ο σύντροφός σας προσπαθεί να σας ωθήσει προς τη σωστή κατεύθυνση για το βρείτε μόνη/μόνος σας. Αντί να λέτε αυτό που πραγματικά σας ενοχλεί, βρίσκετε μικρούς και ασήμαντους τρόπους για να εκνευρίσετε την/τον σύντροφό σας και τότε να δικαιολογηθούν τα παράπονά σας.

Γιατί είναι τοξικό: γιατί δείχνει ότι δεν νιώθετε άνετα να επικοινωνείτε ανοιχτά και ξεκάθαρα μεταξύ σας. Ένα άτομο δεν έχει κανένα λόγο να είναι παθητικά-επιθετικό εάν αισθάνεται ασφαλείς ώστε να εκφράσει οποιοδήποτε θυμό ή ανασφάλεια μέσα στη σχέση χωρίς να επικριθεί για αυτό.

Τι πρέπει να κάνετε: απλά, δηλώστε τα αισθήματα και τις επιθυμίες σας ανοιχτά!

3. ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ «ΟΜΗΡΟ»

Όταν ένα άτομο χρησιμοποιεί ένα απλό παράπονο και εκβιάζει το άλλο πρόσωπο, απειλώντας τη δέσμευση προς τη σχέση στο σύνολό της. Για παράδειγμα, αν κάποιος αισθάνεται ότι είστε ψυχρή/ ψυχρός απέναντί της/του, αντί να πει: “Νιώθω ότι είσαι ψυχρός μαζί μου μερικές φορές», θα πει: “Δεν μπορώ να είμαι με κάποιον που είναι ψυχρός μαζί μου συνεχώς.”

Γιατί είναι τοξικό: Αυτό είναι συναισθηματικός εκβιασμός και δημιουργεί τόνους περιττού δράματος. Είναι ζωτικής σημασίας για τους δύο ανθρώπους σε μια σχέση να γνωρίζουν ότι οι αρνητικές σκέψεις και τα συναισθήματα μπορούν να γνωστοποιούνται με ασφάλεια από το έναν στο άλλον, χωρίς να απειλείται η ίδια η σχέση. Διαφορετικά, οι άνθρωποι θα καταπιέζουν τις αληθινές τους σκέψεις και τα συναισθήματά, το οποίο θα οδηγήσει σε ένα περιβάλλον δυσπιστίας και χειραγώγησης.

Τι πρέπει να κάνετε: Είναι φυσιολογικό να θυμώσετε με το σύντροφό σας ή να μην αρέσει κάτι σε αυτούς κάποιες φορές, αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα το να δεσμεύεστε σε ένα άτομο και του να σας αρέσει πάντα ένα άτομο. Μπορεί κάποιος να δεσμευτεί σε κάποιον και να μην του αρέσουν τα πάντα σε αυτήν/αυτόν. Κάποιος μπορεί να είναι αιώνια αφιερωμένος σε κάποια, αλλά πραγματικά να ενοχλείται και να εξοργίζεται από τη σύντροφό του κατά καιρούς. Δύο σύντροφοι, οι οποίοι είναι σε θέση να επικοινωνούν την γνώμη τους χωρίς να επικρίνουν ή να εκβιάζουν, θα ενισχύσουν τη δέσμευσή τους ο ένας στον άλλο σε μακροπρόθεσμη βάση.

4. ΚΑΤΗΓΟΡΩΝΤΑΣ ΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Γιατί είναι τοξικό: Το να κατηγορούμε τους συντρόφους μας για τα συναισθήματά μας είναι μια μορφή εγωισμού, και ένα κλασικό παράδειγμα «κακής συντήρησης» των προσωπικών ορίων. Όταν θεωρείτε ότι ο σύντροφός σας έχει ευθύνη για το πώς αισθάνεστε εσείς ανά πάσα στιγμή (και το αντίστροφο), θα αναπτυχθούν τάσεις εξάρτησης. Ξαφνικά, δεν θα επιτρέπεται να προγραμματίσετε δραστηριότητές χωρίς να τις έχει ελέγξει πρώτα. Ακόμα και όλες οι δραστηριότητες στο σπίτι, θα πρέπει να αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης και συμφωνίας. Όταν ο άλλος αρχίζει να νευριάζει, όλες οι προσωπικές επιθυμίες εξανεμίζονται και είναι δική σας ευθύνη να κάνετε τον άλλο να αισθανθεί καλύτερα.

Τι πρέπει να κάνετε: Πάρτε την ευθύνη ο καθένας για τα συναισθήματά σας. Υπάρχει μια λεπτή αλλά σημαντική διαφορά μεταξύ του είμαι υποστηρικτική/ος στο σύντροφό μου και είμαι υποχρεωμένη/ος σ το σύντροφό μου. Τυχόν θυσίες θα πρέπει να γίνονται ως αυτόνομη επιλογή και όχι ως αναμενόμενες. Από τη στιγμή που οι δύο άνθρωποι σε μια σχέση γίνονται «αιτίες» της συναισθηματικής κατάστασης του άλλου, δίνονται κίνητρα για να κρύψουν τα αληθινά συναισθήματά τους και να χειραγωγήσουν ο ένας το άλλον.

5. ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΖΗΛΙΑΣ “ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ”

Το να νευριάζεις όταν ο σύντροφός σου μιλά, ακουμπά, τηλεφωνεί, στέλνει μήνυμα, βγαίνει έξω ή φτερνίζεται στη γενική περιοχή ενός άλλου προσώπου και στη συνέχεια προσπαθείς να ελέγξεις τη συμπεριφορά του. Αυτό συχνά οδηγεί σε τρελές συμπεριφορές, όπως ο έλεγχος των e-mail του συντρόφου, των μηνυμάτων ενώ είναι στο ντους ή ακόμα και παρακολούθηση τους στην πολή και εμφάνιση εκεί που δεν σας περιμένει.

Γιατί είναι τοξικό: Είναι έλεγχος και χειραγώγηση. Δημιουργεί περιττά δράματα και καυγάδες. Μεταδίδει ένα μήνυμα έλλειψης εμπιστοσύνης στο άλλο πρόσωπο. Και για να είμαστε ειλικρινής, είναι υποτιμητικό. Αν η φίλη μου δεν μπορεί να με εμπιστευτεί όταν είμαι γύρω από άλλες ελκυστικές τις γυναίκες, τότε αυτό σημαίνει ότι πιστεύει ότι είμαι είτε α) ψεύτης, ή β) ανίκανος να ελέγξω τις παρορμήσεις μου. Σε κάθε περίπτωση, αυτός είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο δεν θα ήθελα να βγαίνω.

Τι πρέπει να κάνετε: Εμπιστευθείτε το σύντροφό σας. Είναι μια ριζοσπαστική ιδέα, το ξέρω. Λίγη ζήλια είναι φυσιολογική. Η υπερβολική ζήλια και η ελεγκτική συμπεριφορά προς το σύντροφό σας όμως, είναι σημάδια των δικών σας συναισθημάτων αναξιότητας και θα πρέπει να μάθετε να τα αντιμετωπίζετε και όχι να τα επιβάλετε στους άλλους. Διαφορετικά το μόνο που θα συμβεί είναι να ωθήσετε τελικά αυτό το άτομο μακριά.

6. ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΛΥΣΕΙΣ ΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΧΕΣΕΩΝ

Κάθε φορά που μια μεγάλη σύγκρουση ή ένα θέμα προκύπτει, αντί να το επιλύετε , το καλύπτετε με ενθουσιασμό και καλά συναισθήματα αγοράζοντας κάτι ή πηγαίνοντας ένα ταξίδι.

Γιατί είναι τοξικό: Δεν βάζει απλά το πραγματικό πρόβλημα κάτω από το χαλί (όπου θα επανεμφανιστεί και ακόμα χειρότερα την επόμενη φορά), αλλά θέτει και ένα κακό προηγούμενο στο πλαίσιο της σχέσης.

Τι πρέπει να κάνετε: Στην πραγματικότητα, ξέρετε, πρέπει να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα. Συζητήστε και επικοινωνήστε! Δεν υπάρχει τίποτα λάθος με το να κάνετε ωραία πράγματα για τον σημαντικό άλλο μετά από ένα καυγά για να δείξετε την αγάπη σας και να επιβεβαιώσετε τη δέσμευσή. Αλλά δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε τα δώρα ή τα φανταχτερά πράγματα για να αντιμετωπίσετε τα υποκείμενα συναισθηματικά ζητήματα. Τα δώρα και τα ταξίδια, ονομάζονται πολυτέλειες για κάποιο λόγο, διότι μπορούμε να τα εκτιμήσουμε, όταν όλα τα άλλα είναι ήδη εντάξει. Αν τα χρησιμοποιήσετε για να καλύψετε τα προβλήματά σας, τότε θα βρείτε τον εαυτό σας με ένα πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα λίγο παρακάτω.

ΠΗΓΗ:http://www.awakengr.  DAILYSTORIES.GR

by vneos1987.blogspot

Μεγάλη υπόθεση να είσαι ήρεμος. Τίποτα δε σε αγγίζει.

Τις θυμάσαι εκείνες τις μέρες. Τις δύσκολες, τις στενάχωρες, που σου έφερναν τεράστια εσωτερική αναστάτωση. Τις θυμάσαι έντονα. Ακόμη και τώρα, όταν το μυαλό σου τις ανακαλεί, σου φέρνουν ταχυκαρδίες, σφίξιμο και μια γεύση πίκρας. Όλοι λίγο-πολύ έχουμε περάσει ή περνάμε δύσκολα. Σημασία όμως δεν έχει τι περνάμε, αλλά πώς το διαχειριζόμαστε. Πώς μπορούμε να μετατρέψουμε την κακοκεφιά και τη σύγχυση σε κάτι όμορφο. Και τι πιο όμορφο απ’ το να κάνεις δώρο στον εαυτό σου την ηρεμία σου; Μεγάλη υπόθεση να είσαι ήρεμος. Τίποτα δεν μπορεί να σ’ αγγίξει και τίποτα δεν μπορεί να σε αναστατώσει. Είσαι σε μια κατάσταση πλήρους ζεν. Το μυαλό σου επικεντρώνεται μόνο στα όμορφα, αφήνοντας στην άκρη ό,τι μπορεί να του προκαλέσει σύγχυση και δυσάρεστες σκέψεις. Σαν μια διαδικασία άμυνας απέναντί τους. Σίγουρα δεν είναι εύκολο να γίνει, αλλά όταν συμβεί θα είσαι άλλος άνθρωπος. Γιατί να μην προσπαθήσεις; Γιατί να αφήσεις να σε επηρεάζουν όλα αυτά; Άγχος, πίεση κι υποχρεώσεις είναι σε ημερήσια διάταξη. Ποιος είναι άλλωστε ο καθένας, που έχει έτσι αυθαίρετα το δικαίωμα, να σε ταράζει; Υπάρχουν πολλοί, που το κάνουν στην καθημερινότητά σου. Απ’ το αφεντικό που ξύπνησε μες τα νεύρα και ξεσπάει πάνω σου, το φίλο που σε κατακρίνει για τις επιλογές σου, το άτομο που είσαι ερωτευμένος και σε αγνοεί ή ακόμη κι απ’ τους ίδιους σου τους γονείς. Γκρίνιες, μουρμούρες, αναρίθμητα κατηγορώ που σου προσφέρουν απλόχερα κι εσύ απλώς σφίγγεις τις γροθιές σου, για να μην εκτοξευτούν στα μούτρα κανενός. Λάθος τακτική. Αδιαφόρησε. Εσύ είσαι εκείνος, που είσαι υπεύθυνος για τη ζωή σου. Κανένας άλλος. Κι όσο πιο σύντομα το ενστερνιστείς, τόσο πιο ήρεμα θα αισθανθείς. Σκληρή τακτική. Θέλει δουλειά. Αλλά τίποτα δεν έρχεται εύκολα, πόσο μάλλον η ηρεμία. Η αδιαφορία σε κάνει να έχεις τόσο γαλήνη στην ψυχή, που αυτό μετά σε βοηθά να έχεις σ’ όλα μια πιο ψύχραιμη αντιμετώπιση. Άλλωστε το αξίζεις. Είσαι σε κανένα πρόγραμμα τιμωρίας και πρέπει να αυτομαστιγώνεσαι συνεχώς κι αδιαλείπτως; Έτσι καταντάει μαζοχισμός. Όλοι αξίζουν μια ήρεμη ζωή, μακριά από συνεχείς διαλόγους στο μυαλό και δεύτερες φωνές, να σε κατακρίνουν. Βούλωσέ τους το στόμα. Κι ακόμη όταν πάνε να ξαναπούν κάτι, κλείσε τα αυτιά σου. Γύρνα το κεφάλι σου αλλού κι ασχολήσου με κάτι όμορφο. Διότι τα όμορφα κι ήρεμα πράγματα μας κάνουν όμορφους κι ήρεμους τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Μας κάνουν να αναλωνόσαστε στα ουσιαστικά και μόνο. Δεν ασχολούμαστε με μικρότητες. Επικεντρωνόμαστε έτσι μόνο στα καλά στοιχεία των άλλων, στην ποιότητα της σχέσης μας μαζί τους και δεν εστιάζουμε στα αρνητικά τους. Βλέπουμε έτσι τη ζωή αισιόδοξα κι αντιμετωπίζουμε τα πάντα με χαμόγελο. Κι όταν κάποιος χαμογελά λάμπει και κάνει και τους άλλους να χαμογελούν. Είναι μεταδοτικό. Να είστε ήρεμοι λοιπόν. Να φροντίζετε τον εαυτό σας σαν το πολυτιμότερο δώρο. Να του λέτε λόγια γλυκά, να τον παινεύετε και σε καμία περίπτωση να μην τον τιμωρείτε. Μπορεί η ζωή να είναι ομαδικό άθλημα, αλλά στο τέλος μόνος σου είσαι πάντα παρέα με τον εαυτό σου. Τι λέτε, δεν του αξίζει να είναι τουλάχιστον ήρεμος κι ευτυχισμένος; 

Πηγη

by vneos1987.blogspot

Ένας ειδικός στην ανθρώπινη αλληλεπίδραση επιμένει ότι η πρώτη εντύπωση που σχηματίζεις για έναν άνθρωπο είναι τελείως λάθος. Ξέχνα το ένστικτό σου.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο Tonic.

«Ήξερα ότι αυτός ο τύπος ήταν κακά μαντάτα, από την πρώτη στιγμή που τον είδα». Σίγουρα το έχεις ακούσει ξανά ή το έχεις πει ο ίδιος. Πολλά λέγονται για τη σημασία της καλής πρώτης εντύπωσης, τα κρίσιμα πρώτα δευτερόλεπτα που μπορούν να σε κάνουν να σκίσεις ή να αποτύχεις σε μια συνέντευξη για δουλειά ή σε ένα πρώτο ραντεβού. Για τον λόγο αυτό, ανεβάζουμε τις καλύτερες φωτογραφίες μας σε σελίδες για εύρεση εργασίας ή στα social media. Αυτό που θα σκεφτεί κάποιος όταν πρωτοδεί το πρόσωπό μας, μπορεί πραγματικά να αλλάξει τη ζωή μας.

Γύρω απ' αυτό περιστρέφεται η έρευνα του Alex Todorov, καθηγητή Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον και συγγραφέα του καινούριου βιβλίου Face Value: The Irresistible Influence of First Impressions (Princeton University Press). Ο Todorov μελετά την ανθρώπινη αλληλεπίδραση εδώ και χρόνια –την πρώτη εντύπωση, το πώς κρίνουμε κάποιον ως αξιόπιστο, το πώς μπορούμε να αλλάξουμε την αρχική μας γνώμη– και η έρευνά του αποκαλύπτει εντυπωσιακά στοιχεία για την αρχική εντύπωση που σχηματίζουμε. Τις περισσότερες φορές, η πρώτη μας εντύπωση είναι λάθος και συνήθως πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Όμως, γιατί συμβαίνει αυτό; Ζητήσαμε από τον Todorov να μας εξηγήσει.

Tonic: Ευτυχώς κάνουμε τη συνέντευξη τηλεφωνικώς, ειδάλλως θα είχαμε να αντιμετωπίσουμε τις πρώτες εντυπώσεις σας.

Alex Todorov: [γέλια] Όντως, δεν έχω ιδέα πώς είστε.

Ευτυχώς. Είναι πάντως συναρπαστικό το ότι ανακαλύψατε πόσο έξω μπορεί να πέσουμε την πρώτη φορά που βλέπουμε το πρόσωπο κάποιου. 

Προφανώς είναι περίπλοκη υπόθεση, αλλά ο λόγος που βασιζόμαστε στην πρώτη εντύπωση είναι επειδή αυτόματα αισθανόμαστε ότι είναι σωστή. Πέφτουμε συχνά έξω, επειδή από την πρώτη εντύπωση δεν μπορούν να προκύψουν ακριβή συμπεράσματα για τον χαρακτήρα. Για παράδειγμα, χρησιμοποιώντας μοντέλα στον υπολογιστή διαπιστώνουμε ότι η εντύπωση σχηματίζεται με βάση τις εκφράσεις συναισθήματος. Ένα χαρούμενο πρόσωπο, ακόμη και αν δεν είναι χαμογελαστό, έχουμε την τάση να το αντιλαμβανόμαστε ως αξιόπιστο, ενώ ένα θυμωμένο πρόσωπο, το αντίθετο. Σε ένα κεφάλαιο του βιβλίου υπάρχουν φωτογραφίες ανθρώπων που κοιμήθηκαν καλά και άλλων που ήταν άυπνοι – με τα βλέφαρά τους κρεμασμένα, το δέρμα χλωμό, οι γωνίες των χειλιών στραμμένες προς τα κάτω. Όσοι βλέπουν τους άυπνους σκέφτονται, «αυτός δεν είναι και πολύ έξυπνος». Αλλά προφανώς αυτή η εκτίμηση δεν αποτελεί πετυχημένη πρόβλεψη του πώς θα είναι κάποιος όλες τις στιγμές και σε διάφορες καταστάσεις.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Οι πρώτες εντυπώσεις καθρεφτίζουν τις δικές μας προκαταλήψεις.

Λέτε, δηλαδή, ότι χωρίς να το θέλουμε καταστρέφουμε τη ζωή μας, όταν ενστερνιζόμαστε τα βιαστικά μας συμπεράσματα; 

Πιθανόν. Ποτέ δεν μπαίνουμε στον κόπο να ελέγξουμε τα προαισθήματά μας. Πηγαίνεις σε ένα πάρτι και αν αποφασίσεις ότι ο πρώτος που θα δεις είναι εχθρικός, δεν θα θες να του μιλήσεις. Δεν θα μάθεις ποτέ αν είχες δίκιο ή άδικο. Δεν λέμε ποτέ, «Χμμμ, για να δω, αν το προαίσθημά μου είναι σωστό». Αν μη τι άλλο, αναζητούμε στοιχεία που θα επιβεβαιώσουν τις ήδη διαμορφωμένες αντιλήψεις μας.

Αυτό είναι πολύ σημαντικό, αν σκεφτεί κανείς ότι κοιτάζουμε ένα σωρό ανθρώπους σκρολάροντας στο LinkedIn ή στα διάφορα site για ραντεβού. 

Ακριβώς. Ζούμε πλέον σε μια ψηφιακή κουλτούρα γεμάτη εικόνες. Οι άλλοι θα βγάλουν συμπεράσματα για σένα από τις φωτογραφίες σου. Ιδανικά, θα πρέπει να έχεις διαφορετικές φωτογραφίες στο LinkedIn απ' ό,τι στο Facebook. Θυμάμαι μια μελέτη, στην οποία υποστηριζόταν ότι οι εργοδότες συχνά τσεκάρουν το Facebook πιθανών υπαλλήλων και αυτό είναι πολύ προβληματικό. Αν δεν έχεις τις κατάλληλες ρυθμίσεις απορρήτου, οι φωτογραφίες που ανεβάζεις, για να τις δουν οι φίλοι σου, δεν θα διαφέρουν από τις φωτογραφίες που θα δει ο εργοδότης. Γράφω για όλα αυτά στο βιβλίο μου. Διαφορετικές εικόνες του ίδιου ανθρώπου μπορεί να προκαλέσουν τελείως διαφορετικές εντυπώσεις. Σε μια φωτογραφία μπορεί να φαίνεται γοητευτικός και ικανός, ενώ σε μια άλλη γελοίος ή όχι και πολύ έξυπνος.

Η αρρενωπότητα και η θηλυκότητα είναι παράγοντες που επηρεάζουν την πρώτη εντύπωση - πρέπει να έχουμε κατά νου και τα έμφυλα στερεότυπα.

Γι' αυτό, βλέποντας μια φωτογραφία σύλληψης στις ειδήσεις, δεν λες ποτέ «Αυτόν θέλω να τον γνωρίσω». 

Ακριβώς. Είναι πολύ συνηθισμένο, αλλά τι γίνεται αν δεις μια κανονική φωτογραφία του ίδιου ατόμου; Στο βιβλίο μου αναφέρω τον Jared Loughner, που προσπάθησε να δολοφονήσει τη βουλευτή Gabrielle Giffords από την Αριζόνα και σκότωσε έξι ανθρώπους. Στη φωτογραφία σύλληψής του φαινόταν θεότρελος. Ήταν πρωτοσέλιδο στους New York Times, στην Washington Post, παντού. Ήταν το πρόσωπο του κακού. Αλλά ο Guardian έβαλε μια τελείως διαφορετική φωτογραφία και παρουσιάζω και τις δύο εικόνες στο βιβλίο. Στη δεύτερη φαίνεται τελείως συνηθισμένος. Αλλά αυτή η συνηθισμένη φωτογραφία δεν ταιριάζει με την όλη υπόθεση.

Θα λέγατε ότι η πρώτη μας εντύπωση αποκαλύπτει πιο πολλά για μας παρά για τον άνθρωπο που κρίνουμε; 

Ναι, ένα από τα κεντρικά σημεία του βιβλίου είναι ότι αυτές οι πρώτες εντυπώσεις καθρεφτίζουν τις δικές μας προκαταλήψεις. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να είμαστε επιφυλακτικοί ως προς τις αρχικές μας κρίσεις. Είναι δύσκολο, επειδή πολλοί πιστεύουν ότι η πρώτη εντύπωση είναι η σωστή, ότι μπορούν να ξεχωρίσουν το καλό από το κακό, αλλά τα στοιχεία δείχνουν πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Επιπλέον, υπάρχουν πολλές προκαταλήψεις. Έχουμε π.χ. την τάση να μας αρέσουν πρόσωπα που είναι συνηθισμένα για μας. Αλλά αυτό εξαρτάται από πού προερχόμαστε. Επίσης, η αρρενωπότητα και η θηλυκότητα είναι παράγοντες που επηρεάζουν την πρώτη εντύπωση - πρέπει να έχουμε κατά νου και τα έμφυλα στερεότυπα.

Αν είσαι σε ένα πάρτι και το ένστικτό σου, σου λέει να φύγεις, μπορεί να χάσεις τον άνθρωπο της ζωής σου.

Άρα καλό θα είναι να ασχοληθούμε με κάποιον, ακόμη και αν η πρώτη μας εντύπωση είναι, «φύγε, όπως είσαι»; 

[Γέλια] Στις περισσότερες περιπτώσεις, ναι. Αν είσαι σε ένα πάρτι και το ένστικτό σου, σου λέει να φύγεις, μπορεί να χάσεις τον άνθρωπο της ζωής σου. Αν δεις έναν καινούριο γείτονα και αποφασίσεις ότι δεν είναι καλός, έτσι και αλλιώς θα πρέπει να ζήσεις μαζί του χρόνια. Το πώς θα φερθείς στην αρχή σ' αυτό το άτομο μπορεί να αποτελέσει πηγή σύγκρουσης, ενώ θα μπορούσε να είναι έναυσμα για μια ευχάριστη συμβίωση. Το ίδιο ισχύει και όταν θέλεις να προσλάβεις κάποιον, ιδίως αν έχεις καλές πληροφορίες για το εν λόγω άτομο, που βοηθούν να προβλέψεις τη μελλοντική του απόδοση. Καλό παράδειγμα αποτελεί το βιβλίο του Michael Lewis, με τίτλο Moneyball (εκδ. W. W. Norton & Company), για τον Billy Beane (προπονητής της ομάδας μπέιζμπολ Όκλαντ Aθλέτικς). Ο λόγος που ο Billy Beane έχει πετύχει είναι επειδή εκμεταλλεύεται τις προκαταλήψεις που επικρατούν σχετικά με την εμφάνιση. Παίρνει παίχτες που δεν σου γεμίζουν το μάτι, έτσι ώστε να υποτιμάται το πραγματικό τους ταλέντο.

Πηγη

by vneos1987.blogspot

Το πείραμα του βατράχου που μας αφορά όλους...

Η θεωρία του βατράχου λες και έχει επινοηθεί για μας. Την ξέρετε; Είναι πολύ διδακτική. Εάν πετάξεις ένα βάτραχο σε μια κατσαρόλα με βραστό νερό, αυτός θα τιναχτεί αμέσως έξω.

Το απότομο, οδυνηρό κάψιμο από το νερό θα είναι η σωτηρία του, γιατί θα ενεργοποιήσει αυτόματα τα αντανακλαστικά του, της επιβίωσης. Εάν όμως τον βάλεις σε κρύο νερό και δυναμώνεις τη φωτιά πολύ αργά, σταδιακά, ο καημένος ο βάτραχος θα χαλαρώσει,θα χουχουλιάσει και θα απολαύσει το μπάνιο του, μέχρι να γίνει βραστός, με ένα στωικό χαμόγελο στο πρόσωπό του....

Ο Olivier Clerc, συγγραφεύς και φιλόσοφος, με αυτή την μικρή ιστοριούλα - πείραμα, μέσω της αλληγορίας, εμφανίζει τα καταστροφικά αποτελέσματα της μη συνειδητοποιήσεως των αλλαγών, που επηρεάζουν δυσμενώς την υγεία μας, τις μεταξύ μας σχέσεις, την κοινωνική εξέλιξη και το περιβάλλον. Ας σκεφτούμε τώρα λίγο, όχι πολύ και πάθουμε τίποτα.

Λίγο... Το πως και γιατί φτάσαμε στό σημείο να χάνουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ και παρ' όλα αυτά να μην κουνιόμαστε από την θέση μας. Απλά δεν έχουμε καταλάβει τι μας έχουν κάνει και προσπαθούμε ακόμα να προσαρμοστούμε. Προλαβαίνουμε - δεν προλαβαίνουμε να πηδήξουμε έξω από την κατσαρόλα....

by vneos1987.blogspot

Τι λέει για σένα η φωτό σου στο Facebook;

Τι φωτογραφία έχεις επιλέξει για να πλαισιώσει το προφίλ σου στο Facebook ή άλλα κοινωνικά δίκτυα; Τι δείχνει αυτό στους άλλους για το χαρακτήρα και την προσωπικότητά σου;

Το να διαλέξεις φωτογραφία για το Facebook, το Twitter ή οποιοιδήποτε άλλο κοινωνικό δίκτυο σίγουρα δεν είναι και η πιο απλή υπόθεση! Η εικόνα που θα επιλέξεις θα είναι η πρώτη εντύπωση που θα αποκομίζει όποιος επισκέπτεται το προφίλ σου.

Να φαίνονται τα χαρακτηριστικά του προσώπου σου ή μήπως όχι; Να είσαι γλυκιά ή επιθετική ; Φωτογραφία κοντινή ή μακρινή; Μόνη, με φίλους ή με τον αγαπημένο σου; Μήπως να έβαζες το σκυλάκι ή το γατάκι σου ή καλύτερα αντί για δικιά σου φωτογραφία να πόσταρες το αγαπημένο σου καρτούν; Σε αυτά τα ερωτήματα σίγουρα δεν μπορούμε να απαντήσουμε καθώς η επιλογή της φωτογραφίας για τα κοινωνικά δίκτυα είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Ωστόσο, προσπαθήσαμε να κατηγοριοποιήσουμε τις πιο συχνές επιλογές και να αποκρυπτογραφήσουμε τα κρυμμένα μηνύματα που βρίσκονται πίσω από αυτές!

Μάθε ποια είναι αυτά, δες τις επιλογές σου.

1. Πορτρέτα κάθε είδους 

Τα χαρακτηριστικά σου φαίνονται ξεκάθαρα είτε η φωτογραφία δείχνει μόνο το πρόσωπο είτε από τη μέση και πάνω. Μπορεί να είναι ερασιτεχνική ή επαγγελματική ή να την έχεις τραβήξει μόνη σου με το κινητό. Σε κάθε περίπτωση τα μηνύματα διαφοροποιούνται. 

Tι δείχνει για εσένα;

Ερασιτεχνική φωτογραφία: Δίνεις την εντύπωση ενός φιλικού και συνηθισμένου ατόμου, δίχως ανασφάλειες για την εμφάνιση σου αλλά με αρκετή αυτοπεποίθηση. 

Επαγγελματικη φωτογράφιση: Είτε το επαγγελμά σου και οι ασχολίες σου επιβάλλουν μια επαγγελματική φωτογράφιση, αν για παράδειγμα ασχολείσαι με το χώρο της showbiz ή της πολιτικής, είτε αποφάσισες να δώσεις το κάτι παραπάνω για να έχεις μια πραγματικά εντυπωσιακή φωτογραφία, αν επιλέξεις υλικό επαγγελματικής φωτογράφησης για το προφίλ σου θα δείξεις έντονο ναρκισσισμό και φιλοδοξία 

Αυτοπορτρέτο: Μπορεί να έχεις κολλήσει κι εσύ το μικρόβιο της εποχής που δεν είναι άλλο από το να αυτοφωτογραφίζεσαι όπου σταθείς κι όπου βρεθείς! Και μπορεί αυτό να εσένα να σε ευχαριστεί, βλέποντας όμως κάποιος στο προφιλ σου μια τέτοια φωτογραφία ίσως σε θεωρήσει αρκετά ενοχλητική. 

Φωτογραφία με μαγιό: Το μόνο σίγουρο, αν έχεις επιλέξει φωτογραφία που δείχνει το πλούσιο ή και μικρότερο μπούστο σου, είναι πως φαίνεσαι καυτή ίσως όμως και κάπως... ανασφαλής.

2. Μακρινή φωτογραφία 

Η φιγούρα σου είναι τόσο μακρινή που μετά βίας διακρίνεται μέσα στο πλαίσιο ενώ τα χαρακτηριστικά του προσώπου σου δε φαίνονται ούτε με μεγεθυντικό φακό.

Τι δείχνει για εσένα; 

Δίνεις την εντύπωση ενός ατόμου που επιθυμεί την ιδιωτικότητά του και δεν θέλεις να γνωρίζει ο καθένας το πώς είσαι στην πραγματικότητα. Πιθανότατα να είσαι ντροπαλή και αρκετά κλειστή σαν άνθρωπος. Βέβαια, κάποιοι κακοπροαίρετοι -γυναίκες και άνδρες- θα μπορούσαν να φτιάξουν και σενάρια του τύπου: «Είναι κακάσχημη γι΄αυτό και κρύβεται πίσω από μακρινή φωτογραφία».

3. Η κοντινή αλλά απόμακρη.. 

Μπορεί η φωτογραφία να είναι αρκετά κοντινή, τα μαλλιά σου ή τα χέρια σου όμως κρύβουν μέρος του προσώπου σου έτσι ώστε τα χαρακτηριστικά σου να μην είναι ολοφάνερα. 

Τι δείχνει για εσένα: 

Θέλεις να δείξεις πως δε θέλεις η φωτογραφία σου να είναι εύκολα αναγνωρίσιμη αλλά στην πραγματικότητα είναι, παρά την καλλιτεχνική ψευδοεπικάλυψη. Βέβαια, κάποιος πιθανότατα σκεφτεί πως με τον τρόπο αυτό θέλεις να καλύψεις κάποι σημάδι ή σπυράκι ή ακόμη και μεγαλύτερα κουσούρια όπως... τα μεγάλα αυτιά ή ο στραβισμός. ;-)

4. Παιδική ηλικία 

Εχεις επιλέξει φωτογραφία από το χρονοντούλαπο της ιστορίας; Θυμήθηκες ξανά το σχολικό λεύκωμα ή έκανες εκκαθάριση στο μπαούλο της γιαγιάς; Τι δείχνει άραγε το προφιλ με τη φωτογραφία των παιδικών σου χρόνων; 

Τι δείχνει για εσένα: 

Η φωτογραφία από τα παλιά δείχνει σίγουρα μια προσκόληση στο παρελθόν. Ίσως να σκέφτεσαι πως άλλοτε τα πράγματα ήταν καλύτερα και αναπολείς το παρελθόν, ακούς την ίδια μουσική και θέλεις να φοράς τα ίδια ρούχα που φόραγες και στο σχολείο. Η ενηλικίωση - αν δε σε φοβίζει - σίγουρα σε θλίβει κι αυτό φαίνεται και προς τα έξω..

5. Το ζωάκι 

Η φωτογραφία του προφίλ σου δείχνει ένα χαριτωμένο κατοικίδιο ή κάποιο άλλο ζώο 

Τι δείχνει για εσένα: 

Η απάντηση στην περίπτωση αυτή δεν είναι τόσο απλή. Το ζώο που έχεις επιλέξει να εμφανίζεται αντί για εσένα στην εικόνα, έχει σημασία. Αν πρόκειται για το κατοικίδιό σου , προφανώς και του έχεις απίστευτη αδυναμία. Aν βέβαια είναι μια φωτογραφία που βρήκες στο διαδίκτυο , τότε μάλλον το ζωάκι αυτό σε αντιπροσωπεύει... Αν για παράδειγμα έχεις επιλέξει γάτα ή σκύλο τότε πιθανότατα να είσαι μόνη χωρίς κάποιον άνδρα στη ζωή σου και με τον τρόπο αυτό δείχνεις την ανάγκη σου για τρυφερότητα. Αν έχεις βάλει ένα φίδι τότε μάλλον είσαι στην εφηβεία ή θέλεις να δείξεις ιδιαιτέρα σκληρή ενώ αντίθετα ένα δελφίνι δείχνει την επιθυμία σου να νιώθεις ελεύθερη!

6. Η γαμήλια φωτογραφία 

Δε θέλει μεγάλη επεξήγηση! Μια γαμήλια φωτογραφία κάνει μπαμ από μακριά! Νυφικό, γαμπρός και ανθοδέσμη! 

Τι δείχνει για εσένα: 

Θέλεις όλοι να καταλάβουν ότι όχι μόνο ενηλικιώθηκες αλλά ξεκίνησες και τη δικιά σου οικογένεια, είτε έχεις παιδιά είτε όχι. Τέρμα τα παιχνίδια!Tώρα πια παντρεύτηκες και το γνωστοποιείς σε όλους. Η ζωή σου κυλά με ηρεμία, είσαι ευτυχισμένη δίπλα του και το δείχνεις σε όλους! Αν μάλιστα έχεις εμμονή να κρατάς σε πρώτο πλάνο την εν λόγω φωτογραφία για μήνες, κάτι τέτοιο δείχνει πως πέρασες πολλά για να φτάσεις σε αυτό το στάδιο και τώρα... βγάζεις το άχτι σου!

7. Οικογενειακή φωτογραφία 

Μπορεί εσύ να μη φαίνεσαι στο πλάνο, τα παιδιά σου είναι εκεί! 

Τι δείχνει για εσένα: 

Μπορεί κάποτε να είχες πολλούς φίλους και να μη σε έβλεπε το σπίτι, τώρα όμως απέκτησες τη δικιά σου οικογένεια και είσαι ευτυχισμένη . Κι αν κάποτε σκεφτόσουν τι θα φορέσεις και που θα πας διακοπές, πλέον το μόνο που σε νοιάζει είναι που θα βρεις να αγοράσεις παιδικές ταινίες και παιχνίδια με τη Ντόρα την εξερευνήτρια. Όπως και να έχει πάντως αυτή η φωτογραφία μόνο ένα μπορεί να σημαίνει: Είσαι μια μανούλα εσύ...

8. Είσαι ποπ και το δείχνεις 

Ένας χαρακτήρας κόμικ, μια αφίσα συναυλίας, εξώφυλλο από βιβλίο, ένα αστέρι, μια νότα ή μια παρτιτούρα ή ακόμη και η φωτογραφία του αγαπημένου σου καλλιτέχνη. Τα πάντα μπορούν να μπουν κάτω από αυτή την κατηγορία! 

Τι δείχνει για εσένα: 

Αυτοπροσδιορίζεσαι από τις επιλογές ψυχαγωγίας σου; Αυτό πάντως δείχνει το προφίλ σου...

9. Η καλλιτεχνική φωτογραφία 

Ασπρόμαυρη ή έγχρωμη προσπαθείς με κάθε τρόπο η φωτογραφία σου να μοιάζει καλλιτεχνική ίσως και σουρεαλιστική. 

Τι δείχνει για εσένα: 

Είναι σαν να προσπαθείς να πείσεις τους πάντες πως μοιάζεις με καλλιτέχνη, ηθοποιό, τραγουδίστρια, ζωγράφο ή ακόμη και διανοούμενη. Και μπορεί στην πραγματικότητα να είσαι απλά μια υπάλληλος, πωλήτρια ή σερβιτόρα αλλά αν είχες λεφτά σίγουρα θα τα ξόδευες στην τέχνη!

10. Το πάρτι άνιμαλ 

Με παρέα ή μόνη σου φαίνεται να το διασκεδάζεις και μάλιστα πολύ! Κρατάς με στιλ το κοκτέιλ σου, καπνίζεις με νόημα, χορεύεις και γελάς ή δίνεις φιλάκια στο φακό... 

Τι δείχνει για εσένα: 

Βγήκες για κλάμπινγκ και αυτό φαίνεται. Προσοχή όμως στις υπερβολές. Δε θα ήθελες όλοι οι συνάδελφοι στο γραφείο αλλά και ο διευθυντής σου να ανακαλύψει την... άστατη ζωή σου. Άλλωστε, σκέψου πως ακόμη κι αν δεν συμβεί κάτι τέτοιο, μπορεί η πεθερούλα σου να αποφασίσει να ανακαλύψει τον κόσμο του ίντερνετ και τότε... φοβού τι θα ανακαλύψει!

Πηγη

by vneos1987.blogspot

Τι «λέει» το προφίλ σου στο Facebook για την προσωπικότητά σου

Μπορεί να μην το πολυσκεφτόμαστε, όμως, το προφίλ που δημιουργούμε ακόμα και σε ένα κοινωνικό δίκτυο, αντικατοπτρίζει χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας, όπως πόσο ναρκισσιστές ή αισιόδοξοι είμαστε. Αυτό τουλάχιστον βρήκε έρευνα του πανεπιστημίου του Μπρουνέλ.

Συγκεκριμένα τα συμπεράσματα της έρευνας αναφέρουν ότι:

• Οι νευρωτικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν το Facebook για να επιβεβαιώσουν τον εαυτό τους
• Οι νάρκισσοι το χρησιμοποιούν για να ενημερώσουν τους άλλους για τα επιτεύγματά τους, τη διατροφή τους κτλ. Επιζητώντας, μέσω των πολλών likes, την προσοχή και την επιβεβαίωση.Εάν δείτε  φωτογραφίες  με μαγιό,εαν δείτε 1000 φίλους κτλ
• Ψυχοπαθείς : Για την έρευνα τους, οι Σουηδοί επιστήμονες πήραν ως δείγμα 304 Αμερικανούς οι οποίοι έδωσαν άδεια να μελετηθούν τα status τους και τα posts τους. Από αυτά, ο García και ο Sikström, χρησιμοποιώντας έναν αλγόριθμο που μελετά την σημασιολογία κάθε λέξης, μπόρεσαν να μελετήσουν αυτά που έγραφαν οι εθελοντές, για θέματα όπως πορνογραφία, πορνεία και αποκεφαλισμό.
  Το ενδιαφέρον είναι πως ενώ τα αρνητικά του χαρακτήρα φαίνονται σε κάτι που γράφουμε, το ίδιο δεν ισχύει και για τα θετικά του χαρακτήρα μας όπως η κοινωνικότητα και η ευσυνειδησία.Οι ειδικοί λοιπόν μας συμβουλεύουν να μην καυχιόμαστε στο Facebook και να μην χρησιμοποιούμε πολύ την λέξη εγώ στα status και στα posts μας.
• Οι ανοιχτοί και δημιουργικοί άνθρωποι ποστάρουν κυρίως θέματα για την πολιτική και τις επιστήμες.
• Όσοι χαρακτηρίζονται ευσυνείδητοι δεν ποστάρουν πολύ συχνά αλλά όταν το κάνουν το περιεχόμενο αφορά συνήθως τα παιδιά τους.
• Όσοι έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση συνήθως ποστάρουν κάτι σχετικό με τους συντρόφους τους.

Τι λέει η φωτογραφία στο προφίλ

Άλλη έρευνα, του πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, μελέτησε τι δείχνουν οι φωτογραφίες που επιλέγει κανείς να βάλει στο προφίλ του. Και βρήκε ότι:

• Όσοι ποζάρουν με ένα αντικείμενο ή σε μια αστεία πόζα είναι πιο πιθανό να είναι ανοιχτοί σε νέες εμπειρίες.
• Οι νευρωτικοί άνθρωποι τείνουν να έχουν μια φωτογραφία αντικειμένου ή ζώου κι όχι το πρόσωπό τους.
• Οι ευσυνείδητοι πιθανότατα έχουν μια φωτογραφία όπου δείχνουν χαρούμενοι.
• Οι ανοιχτοί και ευχάριστοι άνθρωποι έχουν συνήθως μια φωτογραφία που να τους δείχνει χαμογελαστούς, με φίλους.
• Οι εξωστρεφείς είναι πιθανό να έχουν μια πολύχρωμη φωτογραφία.

Πηγή: newmoney

by vneos1987.blogspot

Παιδιά και τεχνολογία: πώς οι οθόνες έγιναν η «ψηφιακή ηρωίνη» του σήμερα

Ένα μήνα και κάτι πριν, η New York Post δεν χαρίστηκε σε αυτό που αποκαλεί "ηρωίνη από data". Σε αυτό ο Δρ. Nicholas Kardaras, ψυχοθεραπευτής και αρθρογράφος, αφηγήθηκε την ιστορία της Σούζαν όπως υφάνθηκε μέσα από τις συνεδρίες του μαζί της. 

Η Σούζαν είναι μια μητέρα ενος 6χρονου αγοριού που αγόρασε στον γιο της ένα tablet όταν ξεκίνησε στην πρώτη Δημοτικού για να μην είναι τεχνολογικά αναλφάβητος. Στην αρχή ο μικρός απολάμβανε τη γνώση, μετά ανακάλυψε το παιχνίδι, μετά μυήθηκε σε ψηφιακό παιχνίδι online, μετά το χάος. "Η Σούζαν έβλεπε αλλαγές στον Τζον" γράφει ο Kardaras.

"Είχε αρχίσει να απορροφάται όλο και περισσότερο από το παιχνίδι του, είχε χάσει το ενδιαφέρον του για το μπέιζμπολ και το διάβασμα βιβλίων και αρνούταν να βοηθήσει στις δουλειές του σπιτιού. Μερικά πρωινά ξυπνούσε και της έλεγε οτι εβλεπε τετράγωνα στα όνειρά του. Αν και αυτο την απασχολούσε, πίστευε πως ο γιος της μπορει απλά να είχε ζωηρή φαντασία. Καθώς η συμπεριφορά του συνέχιζε να χειροτερεύει, προσπάθησε να του πάρει το παιχνίδι, αλλά ο Τζον άρχισε να έχει κρίσεις θυμού. Οι εκρήξεις του ήταν τόσο άσχημες που ενέδιδε, προσπαθώντας να πείσει τον εαυτό της ξανά και ξανά ότι 'ειναι εκπαιδευτικό'. Τότε μια νύχτα συνειδητοποίησε πως κάτι δεν πήγαινε καθόλoυ καλά. Όταν η Σούζαν μπήκε στο δωμάτιο του για να ελέγξει αν ο γιος της κοιμόταν μετά την καληνύχτα τους "τρόμαξε".

Ο εξάχρονος καθόταν στο κρεβάτι του σχεδόν εκστασιασμένος. Μέσα στον πανικό της, η Σουζαν χρειάστηκε να τον ταρακουνήσει πολλές φορές για να συνέλθει. Δεν μπορούσε να καταλάβει πως το κάποτε υγιές, χαρούμενο αγοράκι της ειχε εθιστεί τοσο στο παιχνίδι που είχε μεταλλαχτεί σε έναν κατατονικό, ναρκωμένο άνθρωπο. Έναν τοξικομανή της τεχνολογίας".

Στο άρθρο του ο αρθρογράφος αναφέρεται στον Στιβ Τζομπς που είχε απαγορέψει στα παιδιά του να ασχολούνται με gadgets και οθόνες περισσότερο από όσο τους επέτρεπε αλλά και σε άλλα στελέχη της Silicon Valley που επιλέγουν να στέλνουν τα παιδιά τους μοντεσσοριανά όπου η χρήση της τεχνολογίας είναι περιορισμένη.

Πολλοί γονείς καταλαβαίνουν ότι οι φωτεινές οθόνες έχουν αρνητική επιρροή στα παιδιά.

 Βλέπουμε τις επιθετικές εκρήξεις θυμού όταν παίρνουμε τις συσκευές μακριά και την ελλειπη ικανότητα συγκέντρωσης όταν τα παιδιά παύουν δέχονται αδιάκοπα ερεθίσματα από τις συσκευές τους. Ακόμα χειρότερα: βλέπουμε παιδιά που βαριούνται, που είναι απαθή, αδιάφορα και βαρετά όταν δεν έχουν μια συσκευή στα χέρια τους. Αλλά είναι ακόμα χειρότερο απ’ ότι πιστεύουμε" σημειώνει.

Στη συνέχεια όλα όσα αφηγείται είναι τρομακτικά, δυσοίωνα, ανησυχητικά. "Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι οι οθόνες μπορούν να επηρεάσουν το μπροστινό μέρος του εγκεφάλου με τον ίδιο τρόπο που το επηρεάζει η κοκαίνη. Η τεχνολογία είναι τόσο υπερδιεγερτική που ανεβάζει τα επιπεδα ντοπαμίνης όσο το σεξ. Αυτό το εθιστικό αποτελέσμα είναι ο λόγος που ο Dr. Peter Whybrow, διευθυντής του τμήματος νευροεπιστήμης στο UCLA αποκαλεί τις οθόνες "ηλεκτρονική κοκαϊνη", ενώ κινέζοι ερευνητές προτιμούν τον όρο "ψηφιακή ηρωίνη". Ο Dr. Andrew Doan, επικεφαλής του τμήματος έρευνας πάνω στους εθισμούς για το Πεντάγωνο και το αμερικάνικο ναυτικό αποκαλεί τα βιντεοπαιχνίδια και την τεχνολογία οθόνης "ψηφιακά ναρκωτικά".

Σήμερα εκατοντάδες κλινικές μελέτες δείχνουν ότι οι οθόνες αυξάνουν την κατάθλιψη, το άγχος και την επιθετικότητα και μπορούν να οδηγήσουν σε ψυχωσικά επεισόδια κατά τα οποία ο παίκτης χάνει την επαφή με την πραγματικότητα.

"Στην κλινική μου μελέτη με πάνω από 1000 εφήβους τα τελευταία 15 χρόνια, βρήκα το παλιό ρητό 'Μια ουγκιά πρόληψης αξίζει όσο μια λίβρα θεραπείας' να ταιριάζει απόλυτα όταν μιλάμε για εθισμό στην τεχνολογία. Μόλις το παιδί περάσει τη διαχωριστική γραμμή του αληθινού τεχνολογικού εθισμού, η θεραπεία μπορεί να είναι πολύ δύσκολη. Για την ακρίβεια, βρήκα πολύ ευκολότερο να θεραπεύσω χρήστες ηρωίνης και κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης, παρά χαμένους στο μάτριξ video gamers ή εθισμένους στα social media και το Facebook".

Ο εθισμός τρομάζει

"Σύμφωνα με ανακοίνωση του 2013 της αμερικάνικης ακαδημίας παιδιάτρων, τα παιδιά από 8 έως 10 ετών ξοδεύουν 8 ώρες τη μέρα σε διάφορα ψηφιακά μέσα, ενώ οι έφηβοι περνούν 11 ώρες μπροστά σε οθόνες. 1 στα 3 παιδιά χρησιμοποιεί tablets ή smartphones πριν καν μιλήσουν. Όπως αναφέρει η Δρ. Kimberly Young στο βιβλίο “Internet Addiction” της Dr. Kimberly Young, 18% των χρηστών του internet στη φάση του κολλεγίου υποφέρουν από τεχνολογικό εθισμό στις ΗΠΑ" αναφέρει η New York Post και διευκρινίζει ότι για να αποτοξινωθεί ο εγκέφαλος ενός εθισμένου στις οθόνες χρήστη απαιτείται ολοκληρωτική αποχή από τα ψηφιακά μέσα.

"Η συνήθης περίοδος αποχής είναι από 4 εως 6 βδομάδες, αυτός είναι ο χρόνος που χρειάζεται για ένα υπερδιεργεμένο νευρικό σύστημα να κάνει 'επανεκκίνηση. Αλλά αυτό δεν είναι εύκολο στην τωρινή μας κοινωνία όπου οι οθόνες βρίσκονται παντού. Ένα άτομο μπορεί να ζήσει χωρίς ναρκωτικά ή αλκοόλ. Με τον τεχνολογικό εθισμό όμως, υπάρχουν παντού ψηφιακοί πειρασμοί" προσθέτει.

Στo ερώτημα πώς προστατεύουμε τα παιδιά από τη μάστιγα ο Δρ. Nicholas Kardaras διευκρινίζει ότι είναι κάτι δύσκολο, όχι όμως ανέφικτο.

"Το κλειδί είναι να αποτρέψεις τα παιδιά από το να κολλήσει σε οθόνες. Αυτό σημαίνει πραγματικά τουβλάκια αντί των ψηφιακών τους avatar, βιβλία αντί για tablets, φύση και άθληση αντί για τηλεόραση... Οι ψυχολόγοι καταλαβαίνουν πως η υγιής ανάπτυξη των παιδιών περιλαμβάνει επικοινωνία, δημιουργικό φανταστικό παιχνίδι και επαφή με τον αληθινό, φυσικό κόσμο. Δυστυχώς ο εθιστικός κόσμος της οθόνης θαμπώνει και εμποδίζει αυτές τις διαδικασίες υγιούς ανάπτυξης".

Στον επίλογο του ο αρθρογράφος επιστρέφει εκεί όπου ξεκίνησε. "Τέσσερα χρόνια αργότερα ο Τζον ειναι πολυ καλυτερα. Χρησιμοποιεί έναν υπολογιστή γραφείου και έχει βρει κάποια ισορροπία στη ζωή του: παίζει σε ομάδα και έχει αρκετούς φίλους στο σχολείο. Αλλά η μητέρα του είναι ακόμα σε επιφυλακή ως προς τη χρήση τεχνολογίας γιατί κάθε εθισμός μπορεί εύκολα να αποπλανήσει κάποιον σε στιγμές αδυναμίας του".

Παιδιά και Youtube, μια σχέση που μπορεί να είναι τοξική

Τα "ασαφή όρια" μεταξύ "αστέρων" του YouTube και των τηλεθεατών τους μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τα νεαρά παιδιά, προειδοποιεί η βρετανική φιλανθρωπική οργάνωση NSPCC με ανησυχία. Μιλώντας σε ραδιοφωνική εκπομπή του ειδησεογραφικού δικτύου BBC η Έμιλι Τσέρι, μέλος της NSPCC, δήλωσε πρόσφατα ότι οι "YouTubers" (οι άνθρωποι που φτιάχνουν κανάλια και ανεβάζουν βίντεό τους στο YouTube) θα πρέπει να χτίζουν τη σχέση μεταξύ αυτών και των "ακόλουθών" με προσοχή.

"Ένα παιδί μου είπε πρόσφατα ότι το να ‘τσεκάρει' τους λογαριασμούς του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το τι κάνουν οι αγαπημένοι του σταρ στο YouTube είναι τόσο σημαντικό για αυτόν όσο το φαγητό", δήλωσε η Τσέρι κατά τη διάρκεια ζωντανής εκπομπής στον ραδιοφωνικό σταθμό BBC Radio 5 Live.

Εκπρόσωπος του YouTube δήλωσε ότι οι δημιουργοί περιεχομένου στο YouTube είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για το "δικό τους περιεχόμενο και συμπεριφορά" στην πλατφόρμα βίντεο περιεχομένου.

"Ως εταιρία έχουμε θέσει στις κοινότητές μας σαφείς οδηγίες, οι οποίες καθορίζουν τους κανόνες στο YouTube", δήλωσε στο BBC η εκπρόσωπος της ψηφιακής πλατφόρμας Θία Ο'Χιρ. "Είναι πραγματικά σημαντικό για τους δημιουργούς να αντιλαμβάνονται τις ευθύνες που έρχονται όταν αποκτάς ένα ευρύ κοινό και μια παγκόσμια βάση ‘οπαδών'" πρόσθεσε.

"Προσπαθούμε επίσης να παρέχουμε πρακτική υποστήριξη και οδηγίες στους δημιουργούς ώστε να τους βοηθήσουμε να δημιουργήσουν το σωστό είδος περιεχομένου και να έχουν σωστή σχέση με τους οπαδούς τους" καταλήγει.

"Είναι ευθύνη των γονιών και των σχολείων να συμμετέχουν και να κατανοούν τι σημαίνει να είσαι ένα νεαρό άτομο στον 21ο αιώνα. Εμείς στο YouTube μεγαλώνουμε μαζί με την κοινότητα. Συχνά αναπτύσσουμε εργαλεία που ζητά η κοινότητα. Το YouTube έχει αυστηρούς κανόνες και θα διακόψει το κανάλι οποιουδήποτε δεν συμμορφώνεται με τις κατευθυντήριες γραμμές μας" αναφέρει.

Αξίζει να σημειωθεί ότι έχει καταγραφεί μικρός -αλλά σεβαστός- αριθμός ισχυρισμών ανάρμοστης συμπεριφοράς εναντίον προσωπικοτήτων του YouTube.

Oι τρεις κανόνες όπως τους υπενθύμισε η NSPCC

"Μην μοιράζεστε ποτέ τα προσωπικά σας στοιχεία στο Διαδίκτυο".

"Μην αποδέχεστε αιτήματα φιλίας από ανθρώπους που δεν γνωρίζετε στην προσωπική σας ζωή"

"Να συζητάτε με τους γονείς σας σχετικά με τι ιστοσελίδες επισκεπτόσαστε και το τι κάνετε".

ΠΗΓΗ

by vneos1987.blogspot