Τετάρτη 23 Αυγούστου 2017

Το πείραμα του βατράχου που μας αφορά όλους...

Η θεωρία του βατράχου λες και έχει επινοηθεί για μας. Την ξέρετε; Είναι πολύ διδακτική. Εάν πετάξεις ένα βάτραχο σε μια κατσαρόλα με βραστό νερό, αυτός θα τιναχτεί αμέσως έξω.


Το απότομο, οδυνηρό κάψιμο από το νερό θα είναι η σωτηρία του, γιατί θα ενεργοποιήσει αυτόματα τα αντανακλαστικά του, της επιβίωσης. Εάν όμως τον βάλεις σε κρύο νερό και δυναμώνεις τη φωτιά πολύ αργά, σταδιακά, ο καημένος ο βάτραχος θα χαλαρώσει,θα χουχουλιάσει και θα απολαύσει το μπάνιο του, μέχρι να γίνει βραστός, με ένα στωικό χαμόγελο στο πρόσωπό του....

Ο Olivier Clerc, συγγραφεύς και φιλόσοφος, με αυτή την μικρή ιστοριούλα - πείραμα, μέσω της αλληγορίας, εμφανίζει τα καταστροφικά αποτελέσματα της μη συνειδητοποιήσεως των αλλαγών, που επηρεάζουν δυσμενώς την υγεία μας, τις μεταξύ μας σχέσεις, την κοινωνική εξέλιξη και το περιβάλλον. Ας σκεφτούμε τώρα λίγο, όχι πολύ και πάθουμε τίποτα.

Λίγο... Το πως και γιατί φτάσαμε στό σημείο να χάνουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ και παρ' όλα αυτά να μην κουνιόμαστε από την θέση μας. Απλά δεν έχουμε καταλάβει τι μας έχουν κάνει και προσπαθούμε ακόμα να προσαρμοστούμε. Προλαβαίνουμε - δεν προλαβαίνουμε να πηδήξουμε έξω από την κατσαρόλα....



by vneos1987.blogspot

Τρίτη 22 Αυγούστου 2017

Τι λέει για σένα η φωτό σου στο Facebook;

Τι φωτογραφία έχεις επιλέξει για να πλαισιώσει το προφίλ σου στο Facebook ή άλλα κοινωνικά δίκτυα; Τι δείχνει αυτό στους άλλους για το χαρακτήρα και την προσωπικότητά σου;


Το να διαλέξεις φωτογραφία για το Facebook, το Twitter ή οποιοιδήποτε άλλο κοινωνικό δίκτυο σίγουρα δεν είναι και η πιο απλή υπόθεση! Η εικόνα που θα επιλέξεις θα είναι η πρώτη εντύπωση που θα αποκομίζει όποιος επισκέπτεται το προφίλ σου.


Να φαίνονται τα χαρακτηριστικά του προσώπου σου ή μήπως όχι; Να είσαι γλυκιά ή επιθετική ; Φωτογραφία κοντινή ή μακρινή; Μόνη, με φίλους ή με τον αγαπημένο σου; Μήπως να έβαζες το σκυλάκι ή το γατάκι σου ή καλύτερα αντί για δικιά σου φωτογραφία να πόσταρες το αγαπημένο σου καρτούν; Σε αυτά τα ερωτήματα σίγουρα δεν μπορούμε να απαντήσουμε καθώς η επιλογή της φωτογραφίας για τα κοινωνικά δίκτυα είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Ωστόσο, προσπαθήσαμε να κατηγοριοποιήσουμε τις πιο συχνές επιλογές και να αποκρυπτογραφήσουμε τα κρυμμένα μηνύματα που βρίσκονται πίσω από αυτές!


Μάθε ποια είναι αυτά, δες τις επιλογές σου.


1. Πορτρέτα κάθε είδους 


Τα χαρακτηριστικά σου φαίνονται ξεκάθαρα είτε η φωτογραφία δείχνει μόνο το πρόσωπο είτε από τη μέση και πάνω. Μπορεί να είναι ερασιτεχνική ή επαγγελματική ή να την έχεις τραβήξει μόνη σου με το κινητό. Σε κάθε περίπτωση τα μηνύματα διαφοροποιούνται. 

Tι δείχνει για εσένα;


Ερασιτεχνική φωτογραφία: Δίνεις την εντύπωση ενός φιλικού και συνηθισμένου ατόμου, δίχως ανασφάλειες για την εμφάνιση σου αλλά με αρκετή αυτοπεποίθηση. 


Επαγγελματικη φωτογράφιση: Είτε το επαγγελμά σου και οι ασχολίες σου επιβάλλουν μια επαγγελματική φωτογράφιση, αν για παράδειγμα ασχολείσαι με το χώρο της showbiz ή της πολιτικής, είτε αποφάσισες να δώσεις το κάτι παραπάνω για να έχεις μια πραγματικά εντυπωσιακή φωτογραφία, αν επιλέξεις υλικό επαγγελματικής φωτογράφησης για το προφίλ σου θα δείξεις έντονο ναρκισσισμό και φιλοδοξία 


Αυτοπορτρέτο: Μπορεί να έχεις κολλήσει κι εσύ το μικρόβιο της εποχής που δεν είναι άλλο από το να αυτοφωτογραφίζεσαι όπου σταθείς κι όπου βρεθείς! Και μπορεί αυτό να εσένα να σε ευχαριστεί, βλέποντας όμως κάποιος στο προφιλ σου μια τέτοια φωτογραφία ίσως σε θεωρήσει αρκετά ενοχλητική. 


Φωτογραφία με μαγιό: Το μόνο σίγουρο, αν έχεις επιλέξει φωτογραφία που δείχνει το πλούσιο ή και μικρότερο μπούστο σου, είναι πως φαίνεσαι καυτή ίσως όμως και κάπως... ανασφαλής.


2. Μακρινή φωτογραφία 


Η φιγούρα σου είναι τόσο μακρινή που μετά βίας διακρίνεται μέσα στο πλαίσιο ενώ τα χαρακτηριστικά του προσώπου σου δε φαίνονται ούτε με μεγεθυντικό φακό.


Τι δείχνει για εσένα; 


Δίνεις την εντύπωση ενός ατόμου που επιθυμεί την ιδιωτικότητά του και δεν θέλεις να γνωρίζει ο καθένας το πώς είσαι στην πραγματικότητα. Πιθανότατα να είσαι ντροπαλή και αρκετά κλειστή σαν άνθρωπος. Βέβαια, κάποιοι κακοπροαίρετοι -γυναίκες και άνδρες- θα μπορούσαν να φτιάξουν και σενάρια του τύπου: «Είναι κακάσχημη γι΄αυτό και κρύβεται πίσω από μακρινή φωτογραφία».


3. Η κοντινή αλλά απόμακρη.. 


Μπορεί η φωτογραφία να είναι αρκετά κοντινή, τα μαλλιά σου ή τα χέρια σου όμως κρύβουν μέρος του προσώπου σου έτσι ώστε τα χαρακτηριστικά σου να μην είναι ολοφάνερα. 

Τι δείχνει για εσένα: 


Θέλεις να δείξεις πως δε θέλεις η φωτογραφία σου να είναι εύκολα αναγνωρίσιμη αλλά στην πραγματικότητα είναι, παρά την καλλιτεχνική ψευδοεπικάλυψη. Βέβαια, κάποιος πιθανότατα σκεφτεί πως με τον τρόπο αυτό θέλεις να καλύψεις κάποι σημάδι ή σπυράκι ή ακόμη και μεγαλύτερα κουσούρια όπως... τα μεγάλα αυτιά ή ο στραβισμός. ;-)


4. Παιδική ηλικία 


Εχεις επιλέξει φωτογραφία από το χρονοντούλαπο της ιστορίας; Θυμήθηκες ξανά το σχολικό λεύκωμα ή έκανες εκκαθάριση στο μπαούλο της γιαγιάς; Τι δείχνει άραγε το προφιλ με τη φωτογραφία των παιδικών σου χρόνων; 


Τι δείχνει για εσένα: 


Η φωτογραφία από τα παλιά δείχνει σίγουρα μια προσκόληση στο παρελθόν. Ίσως να σκέφτεσαι πως άλλοτε τα πράγματα ήταν καλύτερα και αναπολείς το παρελθόν, ακούς την ίδια μουσική και θέλεις να φοράς τα ίδια ρούχα που φόραγες και στο σχολείο. Η ενηλικίωση - αν δε σε φοβίζει - σίγουρα σε θλίβει κι αυτό φαίνεται και προς τα έξω..

5. Το ζωάκι 


Η φωτογραφία του προφίλ σου δείχνει ένα χαριτωμένο κατοικίδιο ή κάποιο άλλο ζώο 

Τι δείχνει για εσένα: 


Η απάντηση στην περίπτωση αυτή δεν είναι τόσο απλή. Το ζώο που έχεις επιλέξει να εμφανίζεται αντί για εσένα στην εικόνα, έχει σημασία. Αν πρόκειται για το κατοικίδιό σου , προφανώς και του έχεις απίστευτη αδυναμία. Aν βέβαια είναι μια φωτογραφία που βρήκες στο διαδίκτυο , τότε μάλλον το ζωάκι αυτό σε αντιπροσωπεύει... Αν για παράδειγμα έχεις επιλέξει γάτα ή σκύλο τότε πιθανότατα να είσαι μόνη χωρίς κάποιον άνδρα στη ζωή σου και με τον τρόπο αυτό δείχνεις την ανάγκη σου για τρυφερότητα. Αν έχεις βάλει ένα φίδι τότε μάλλον είσαι στην εφηβεία ή θέλεις να δείξεις ιδιαιτέρα σκληρή ενώ αντίθετα ένα δελφίνι δείχνει την επιθυμία σου να νιώθεις ελεύθερη!

6. Η γαμήλια φωτογραφία 

Δε θέλει μεγάλη επεξήγηση! Μια γαμήλια φωτογραφία κάνει μπαμ από μακριά! Νυφικό, γαμπρός και ανθοδέσμη! 


Τι δείχνει για εσένα: 


Θέλεις όλοι να καταλάβουν ότι όχι μόνο ενηλικιώθηκες αλλά ξεκίνησες και τη δικιά σου οικογένεια, είτε έχεις παιδιά είτε όχι. Τέρμα τα παιχνίδια!Tώρα πια παντρεύτηκες και το γνωστοποιείς σε όλους. Η ζωή σου κυλά με ηρεμία, είσαι ευτυχισμένη δίπλα του και το δείχνεις σε όλους! Αν μάλιστα έχεις εμμονή να κρατάς σε πρώτο πλάνο την εν λόγω φωτογραφία για μήνες, κάτι τέτοιο δείχνει πως πέρασες πολλά για να φτάσεις σε αυτό το στάδιο και τώρα... βγάζεις το άχτι σου!


7. Οικογενειακή φωτογραφία 


Μπορεί εσύ να μη φαίνεσαι στο πλάνο, τα παιδιά σου είναι εκεί! 

Τι δείχνει για εσένα: 


Μπορεί κάποτε να είχες πολλούς φίλους και να μη σε έβλεπε το σπίτι, τώρα όμως απέκτησες τη δικιά σου οικογένεια και είσαι ευτυχισμένη . Κι αν κάποτε σκεφτόσουν τι θα φορέσεις και που θα πας διακοπές, πλέον το μόνο που σε νοιάζει είναι που θα βρεις να αγοράσεις παιδικές ταινίες και παιχνίδια με τη Ντόρα την εξερευνήτρια. Όπως και να έχει πάντως αυτή η φωτογραφία μόνο ένα μπορεί να σημαίνει: Είσαι μια μανούλα εσύ...


8. Είσαι ποπ και το δείχνεις 


Ένας χαρακτήρας κόμικ, μια αφίσα συναυλίας, εξώφυλλο από βιβλίο, ένα αστέρι, μια νότα ή μια παρτιτούρα ή ακόμη και η φωτογραφία του αγαπημένου σου καλλιτέχνη. Τα πάντα μπορούν να μπουν κάτω από αυτή την κατηγορία! 

Τι δείχνει για εσένα: 

Αυτοπροσδιορίζεσαι από τις επιλογές ψυχαγωγίας σου; Αυτό πάντως δείχνει το προφίλ σου...

9. Η καλλιτεχνική φωτογραφία 


Ασπρόμαυρη ή έγχρωμη προσπαθείς με κάθε τρόπο η φωτογραφία σου να μοιάζει καλλιτεχνική ίσως και σουρεαλιστική. 


Τι δείχνει για εσένα: 


Είναι σαν να προσπαθείς να πείσεις τους πάντες πως μοιάζεις με καλλιτέχνη, ηθοποιό, τραγουδίστρια, ζωγράφο ή ακόμη και διανοούμενη. Και μπορεί στην πραγματικότητα να είσαι απλά μια υπάλληλος, πωλήτρια ή σερβιτόρα αλλά αν είχες λεφτά σίγουρα θα τα ξόδευες στην τέχνη!

10. Το πάρτι άνιμαλ 


Με παρέα ή μόνη σου φαίνεται να το διασκεδάζεις και μάλιστα πολύ! Κρατάς με στιλ το κοκτέιλ σου, καπνίζεις με νόημα, χορεύεις και γελάς ή δίνεις φιλάκια στο φακό... 

Τι δείχνει για εσένα: 


Βγήκες για κλάμπινγκ και αυτό φαίνεται. Προσοχή όμως στις υπερβολές. Δε θα ήθελες όλοι οι συνάδελφοι στο γραφείο αλλά και ο διευθυντής σου να ανακαλύψει την... άστατη ζωή σου. Άλλωστε, σκέψου πως ακόμη κι αν δεν συμβεί κάτι τέτοιο, μπορεί η πεθερούλα σου να αποφασίσει να ανακαλύψει τον κόσμο του ίντερνετ και τότε... φοβού τι θα ανακαλύψει!




by vneos1987.blogspot

Τι «λέει» το προφίλ σου στο Facebook για την προσωπικότητά σου

Μπορεί να μην το πολυσκεφτόμαστε, όμως, το προφίλ που δημιουργούμε ακόμα και σε ένα κοινωνικό δίκτυο, αντικατοπτρίζει χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας, όπως πόσο ναρκισσιστές ή αισιόδοξοι είμαστε. Αυτό τουλάχιστον βρήκε έρευνα του πανεπιστημίου του Μπρουνέλ.
Συγκεκριμένα τα συμπεράσματα της έρευνας αναφέρουν ότι:
  • Οι νευρωτικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν το Facebook για να επιβεβαιώσουν τον εαυτό τους
  • Οι νάρκισσοι το χρησιμοποιούν για να ενημερώσουν τους άλλους για τα επιτεύγματά τους, τη διατροφή τους κτλ. Επιζητώντας, μέσω των πολλών likes, την προσοχή και την επιβεβαίωση.Εάν δείτε  φωτογραφίες  με μαγιό,εαν δείτε 1000 φίλους κτλ
  • Ψυχοπαθείς : Για την έρευνα τους, οι Σουηδοί επιστήμονες πήραν ως δείγμα 304 Αμερικανούς οι οποίοι έδωσαν άδεια να μελετηθούν τα status τους και τα posts τους. Από αυτά, ο García και ο Sikström, χρησιμοποιώντας έναν αλγόριθμο που μελετά την σημασιολογία κάθε λέξης, μπόρεσαν να μελετήσουν αυτά που έγραφαν οι εθελοντές, για θέματα όπως πορνογραφία, πορνεία και αποκεφαλισμό.
    Το ενδιαφέρον είναι πως ενώ τα αρνητικά του χαρακτήρα φαίνονται σε κάτι που γράφουμε, το ίδιο δεν ισχύει και για τα θετικά του χαρακτήρα μας όπως η κοινωνικότητα και η ευσυνειδησία.Οι ειδικοί λοιπόν μας συμβουλεύουν να μην καυχιόμαστε στο Facebook και να μην χρησιμοποιούμε πολύ την λέξη εγώ στα status και στα posts μας.
  • Οι ανοιχτοί και δημιουργικοί άνθρωποι ποστάρουν κυρίως θέματα για την πολιτική και τις επιστήμες.
  • Όσοι χαρακτηρίζονται ευσυνείδητοι δεν ποστάρουν πολύ συχνά αλλά όταν το κάνουν το περιεχόμενο αφορά συνήθως τα παιδιά τους.
  • Όσοι έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση συνήθως ποστάρουν κάτι σχετικό με τους συντρόφους τους.
Τι λέει η φωτογραφία στο προφίλ
Άλλη έρευνα, του πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, μελέτησε τι δείχνουν οι φωτογραφίες που επιλέγει κανείς να βάλει στο προφίλ του. Και βρήκε ότι:
  • Όσοι ποζάρουν με ένα αντικείμενο ή σε μια αστεία πόζα είναι πιο πιθανό να είναι ανοιχτοί σε νέες εμπειρίες.
  • Οι νευρωτικοί άνθρωποι τείνουν να έχουν μια φωτογραφία αντικειμένου ή ζώου κι όχι το πρόσωπό τους.
  • Οι ευσυνείδητοι πιθανότατα έχουν μια φωτογραφία όπου δείχνουν χαρούμενοι.
  • Οι ανοιχτοί και ευχάριστοι άνθρωποι έχουν συνήθως μια φωτογραφία που να τους δείχνει χαμογελαστούς, με φίλους.
  • Οι εξωστρεφείς είναι πιθανό να έχουν μια πολύχρωμη φωτογραφία.


Πηγή: newmoney

by vneos1987.blogspot

Δευτέρα 21 Αυγούστου 2017

Παιδιά και τεχνολογία: πώς οι οθόνες έγιναν η «ψηφιακή ηρωίνη» του σήμερα

Ένα μήνα και κάτι πριν, η New York Post δεν χαρίστηκε σε αυτό που αποκαλεί "ηρωίνη από data". Σε αυτό ο Δρ. Nicholas Kardaras, ψυχοθεραπευτής και αρθρογράφος, αφηγήθηκε την ιστορία της Σούζαν όπως υφάνθηκε μέσα από τις συνεδρίες του μαζί της. 



Η Σούζαν είναι μια μητέρα ενος 6χρονου αγοριού που αγόρασε στον γιο της ένα tablet όταν ξεκίνησε στην πρώτη Δημοτικού για να μην είναι τεχνολογικά αναλφάβητος. Στην αρχή ο μικρός απολάμβανε τη γνώση, μετά ανακάλυψε το παιχνίδι, μετά μυήθηκε σε ψηφιακό παιχνίδι online, μετά το χάος. "Η Σούζαν έβλεπε αλλαγές στον Τζον" γράφει ο Kardaras.

"Είχε αρχίσει να απορροφάται όλο και περισσότερο από το παιχνίδι του, είχε χάσει το ενδιαφέρον του για το μπέιζμπολ και το διάβασμα βιβλίων και αρνούταν να βοηθήσει στις δουλειές του σπιτιού. Μερικά πρωινά ξυπνούσε και της έλεγε οτι εβλεπε τετράγωνα στα όνειρά του. Αν και αυτο την απασχολούσε, πίστευε πως ο γιος της μπορει απλά να είχε ζωηρή φαντασία. Καθώς η συμπεριφορά του συνέχιζε να χειροτερεύει, προσπάθησε να του πάρει το παιχνίδι, αλλά ο Τζον άρχισε να έχει κρίσεις θυμού. Οι εκρήξεις του ήταν τόσο άσχημες που ενέδιδε, προσπαθώντας να πείσει τον εαυτό της ξανά και ξανά ότι 'ειναι εκπαιδευτικό'. Τότε μια νύχτα συνειδητοποίησε πως κάτι δεν πήγαινε καθόλoυ καλά. Όταν η Σούζαν μπήκε στο δωμάτιο του για να ελέγξει αν ο γιος της κοιμόταν μετά την καληνύχτα τους "τρόμαξε".

Ο εξάχρονος καθόταν στο κρεβάτι του σχεδόν εκστασιασμένος. Μέσα στον πανικό της, η Σουζαν χρειάστηκε να τον ταρακουνήσει πολλές φορές για να συνέλθει. Δεν μπορούσε να καταλάβει πως το κάποτε υγιές, χαρούμενο αγοράκι της ειχε εθιστεί τοσο στο παιχνίδι που είχε μεταλλαχτεί σε έναν κατατονικό, ναρκωμένο άνθρωπο. Έναν τοξικομανή της τεχνολογίας".

Στο άρθρο του ο αρθρογράφος αναφέρεται στον Στιβ Τζομπς που είχε απαγορέψει στα παιδιά του να ασχολούνται με gadgets και οθόνες περισσότερο από όσο τους επέτρεπε αλλά και σε άλλα στελέχη της Silicon Valley που επιλέγουν να στέλνουν τα παιδιά τους μοντεσσοριανά όπου η χρήση της τεχνολογίας είναι περιορισμένη.






Πολλοί γονείς καταλαβαίνουν ότι οι φωτεινές οθόνες έχουν αρνητική επιρροή στα παιδιά.


 Βλέπουμε τις επιθετικές εκρήξεις θυμού όταν παίρνουμε τις συσκευές μακριά και την ελλειπη ικανότητα συγκέντρωσης όταν τα παιδιά παύουν δέχονται αδιάκοπα ερεθίσματα από τις συσκευές τους. Ακόμα χειρότερα: βλέπουμε παιδιά που βαριούνται, που είναι απαθή, αδιάφορα και βαρετά όταν δεν έχουν μια συσκευή στα χέρια τους. Αλλά είναι ακόμα χειρότερο απ’ ότι πιστεύουμε" σημειώνει.



Στη συνέχεια όλα όσα αφηγείται είναι τρομακτικά, δυσοίωνα, ανησυχητικά. "Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι οι οθόνες μπορούν να επηρεάσουν το μπροστινό μέρος του εγκεφάλου με τον ίδιο τρόπο που το επηρεάζει η κοκαίνη. Η τεχνολογία είναι τόσο υπερδιεγερτική που ανεβάζει τα επιπεδα ντοπαμίνης όσο το σεξ. Αυτό το εθιστικό αποτελέσμα είναι ο λόγος που ο Dr. Peter Whybrow, διευθυντής του τμήματος νευροεπιστήμης στο UCLA αποκαλεί τις οθόνες "ηλεκτρονική κοκαϊνη", ενώ κινέζοι ερευνητές προτιμούν τον όρο "ψηφιακή ηρωίνη". Ο Dr. Andrew Doan, επικεφαλής του τμήματος έρευνας πάνω στους εθισμούς για το Πεντάγωνο και το αμερικάνικο ναυτικό αποκαλεί τα βιντεοπαιχνίδια και την τεχνολογία οθόνης "ψηφιακά ναρκωτικά".

Σήμερα εκατοντάδες κλινικές μελέτες δείχνουν ότι οι οθόνες αυξάνουν την κατάθλιψη, το άγχος και την επιθετικότητα και μπορούν να οδηγήσουν σε ψυχωσικά επεισόδια κατά τα οποία ο παίκτης χάνει την επαφή με την πραγματικότητα.

"Στην κλινική μου μελέτη με πάνω από 1000 εφήβους τα τελευταία 15 χρόνια, βρήκα το παλιό ρητό 'Μια ουγκιά πρόληψης αξίζει όσο μια λίβρα θεραπείας' να ταιριάζει απόλυτα όταν μιλάμε για εθισμό στην τεχνολογία. Μόλις το παιδί περάσει τη διαχωριστική γραμμή του αληθινού τεχνολογικού εθισμού, η θεραπεία μπορεί να είναι πολύ δύσκολη. Για την ακρίβεια, βρήκα πολύ ευκολότερο να θεραπεύσω χρήστες ηρωίνης και κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης, παρά χαμένους στο μάτριξ video gamers ή εθισμένους στα social media και το Facebook".
Ο εθισμός τρομάζει

"Σύμφωνα με ανακοίνωση του 2013 της αμερικάνικης ακαδημίας παιδιάτρων, τα παιδιά από 8 έως 10 ετών ξοδεύουν 8 ώρες τη μέρα σε διάφορα ψηφιακά μέσα, ενώ οι έφηβοι περνούν 11 ώρες μπροστά σε οθόνες. 1 στα 3 παιδιά χρησιμοποιεί tablets ή smartphones πριν καν μιλήσουν. Όπως αναφέρει η Δρ. Kimberly Young στο βιβλίο “Internet Addiction” της Dr. Kimberly Young, 18% των χρηστών του internet στη φάση του κολλεγίου υποφέρουν από τεχνολογικό εθισμό στις ΗΠΑ" αναφέρει η New York Post και διευκρινίζει ότι για να αποτοξινωθεί ο εγκέφαλος ενός εθισμένου στις οθόνες χρήστη απαιτείται ολοκληρωτική αποχή από τα ψηφιακά μέσα.




"Η συνήθης περίοδος αποχής είναι από 4 εως 6 βδομάδες, αυτός είναι ο χρόνος που χρειάζεται για ένα υπερδιεργεμένο νευρικό σύστημα να κάνει 'επανεκκίνηση. Αλλά αυτό δεν είναι εύκολο στην τωρινή μας κοινωνία όπου οι οθόνες βρίσκονται παντού. Ένα άτομο μπορεί να ζήσει χωρίς ναρκωτικά ή αλκοόλ. Με τον τεχνολογικό εθισμό όμως, υπάρχουν παντού ψηφιακοί πειρασμοί" προσθέτει.




Στo ερώτημα πώς προστατεύουμε τα παιδιά από τη μάστιγα ο Δρ. Nicholas Kardaras διευκρινίζει ότι είναι κάτι δύσκολο, όχι όμως ανέφικτο.

"Το κλειδί είναι να αποτρέψεις τα παιδιά από το να κολλήσει σε οθόνες. Αυτό σημαίνει πραγματικά τουβλάκια αντί των ψηφιακών τους avatar, βιβλία αντί για tablets, φύση και άθληση αντί για τηλεόραση... Οι ψυχολόγοι καταλαβαίνουν πως η υγιής ανάπτυξη των παιδιών περιλαμβάνει επικοινωνία, δημιουργικό φανταστικό παιχνίδι και επαφή με τον αληθινό, φυσικό κόσμο. Δυστυχώς ο εθιστικός κόσμος της οθόνης θαμπώνει και εμποδίζει αυτές τις διαδικασίες υγιούς ανάπτυξης".

Στον επίλογο του ο αρθρογράφος επιστρέφει εκεί όπου ξεκίνησε. "Τέσσερα χρόνια αργότερα ο Τζον ειναι πολυ καλυτερα. Χρησιμοποιεί έναν υπολογιστή γραφείου και έχει βρει κάποια ισορροπία στη ζωή του: παίζει σε ομάδα και έχει αρκετούς φίλους στο σχολείο. Αλλά η μητέρα του είναι ακόμα σε επιφυλακή ως προς τη χρήση τεχνολογίας γιατί κάθε εθισμός μπορεί εύκολα να αποπλανήσει κάποιον σε στιγμές αδυναμίας του".

Παιδιά και Youtube, μια σχέση που μπορεί να είναι τοξική

Τα "ασαφή όρια" μεταξύ "αστέρων" του YouTube και των τηλεθεατών τους μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τα νεαρά παιδιά, προειδοποιεί η βρετανική φιλανθρωπική οργάνωση NSPCC με ανησυχία. Μιλώντας σε ραδιοφωνική εκπομπή του ειδησεογραφικού δικτύου BBC η Έμιλι Τσέρι, μέλος της NSPCC, δήλωσε πρόσφατα ότι οι "YouTubers" (οι άνθρωποι που φτιάχνουν κανάλια και ανεβάζουν βίντεό τους στο YouTube) θα πρέπει να χτίζουν τη σχέση μεταξύ αυτών και των "ακόλουθών" με προσοχή.

"Ένα παιδί μου είπε πρόσφατα ότι το να ‘τσεκάρει' τους λογαριασμούς του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το τι κάνουν οι αγαπημένοι του σταρ στο YouTube είναι τόσο σημαντικό για αυτόν όσο το φαγητό", δήλωσε η Τσέρι κατά τη διάρκεια ζωντανής εκπομπής στον ραδιοφωνικό σταθμό BBC Radio 5 Live.

Εκπρόσωπος του YouTube δήλωσε ότι οι δημιουργοί περιεχομένου στο YouTube είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για το "δικό τους περιεχόμενο και συμπεριφορά" στην πλατφόρμα βίντεο περιεχομένου.

"Ως εταιρία έχουμε θέσει στις κοινότητές μας σαφείς οδηγίες, οι οποίες καθορίζουν τους κανόνες στο YouTube", δήλωσε στο BBC η εκπρόσωπος της ψηφιακής πλατφόρμας Θία Ο'Χιρ. "Είναι πραγματικά σημαντικό για τους δημιουργούς να αντιλαμβάνονται τις ευθύνες που έρχονται όταν αποκτάς ένα ευρύ κοινό και μια παγκόσμια βάση ‘οπαδών'" πρόσθεσε.

"Προσπαθούμε επίσης να παρέχουμε πρακτική υποστήριξη και οδηγίες στους δημιουργούς ώστε να τους βοηθήσουμε να δημιουργήσουν το σωστό είδος περιεχομένου και να έχουν σωστή σχέση με τους οπαδούς τους" καταλήγει.

"Είναι ευθύνη των γονιών και των σχολείων να συμμετέχουν και να κατανοούν τι σημαίνει να είσαι ένα νεαρό άτομο στον 21ο αιώνα. Εμείς στο YouTube μεγαλώνουμε μαζί με την κοινότητα. Συχνά αναπτύσσουμε εργαλεία που ζητά η κοινότητα. Το YouTube έχει αυστηρούς κανόνες και θα διακόψει το κανάλι οποιουδήποτε δεν συμμορφώνεται με τις κατευθυντήριες γραμμές μας" αναφέρει.

Αξίζει να σημειωθεί ότι έχει καταγραφεί μικρός -αλλά σεβαστός- αριθμός ισχυρισμών ανάρμοστης συμπεριφοράς εναντίον προσωπικοτήτων του YouTube.
Oι τρεις κανόνες όπως τους υπενθύμισε η NSPCC

"Μην μοιράζεστε ποτέ τα προσωπικά σας στοιχεία στο Διαδίκτυο".

"Μην αποδέχεστε αιτήματα φιλίας από ανθρώπους που δεν γνωρίζετε στην προσωπική σας ζωή"

"Να συζητάτε με τους γονείς σας σχετικά με τι ιστοσελίδες επισκεπτόσαστε και το τι κάνετε".


by vneos1987.blogspot

Αν αναρωτιέστε «μα γιατί τραβάω όλους τους προβληματικούς;»

Αν αναρωτιέστε «μα γιατί τραβάω όλους τους προβληματικούς;» - Ματθαίος Γιωσαφάτ.....!!!!!
Πόσες δεν έχουμε πει την περίφημη φράση «μα γιατί τραβάω όλους τους προβληματικούς;». Μάθετε λοιπόν τις βαθύτερες αιτίες των ερωτικών σας επιλογών. 

Συνήθως οι λόγοι που επικαλούμαστε για να εξηγήσουμε γιατί ερωτευτήκαμε ή και παντρευτήκαμε τον άνθρωπο που είναι δίπλα μας είναι προφανείς και κατανοητοί από το κοινωνικό πλαίσιο: ο χαρακτήρας, η μόρφωση, η εξωτερική εμφάνιση, η σεξουαλική επαφή, λόγοι οικονομικοί ή και κοινωνικοί.

Οι βαθύτεροι όμως λόγοι είναι καλά κρυμμένοι μέσα μας «Η επιλογή συντρόφου την οποία εμείς οι ψυχαναλυτές ονομάζουμε ανακλητική είναι η ωριμότερη, αυτή που οδηγεί στο μικρό ποσοστό του 10 με 20% που είναι οι ευτυχισμένοι γάμοι», εξηγεί ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής κ. Ματθαίος Γιωσαφάτ, ειδικός σε θέματα γάμου και οικογενειακής θεραπείας στο womenonly.gr. 

«Τι σημαίνει αυτό; Όταν έχουμε μια καλή μαμά και περάσουμε καλά, μαθαίνουμε να συγχωρούμε και τα ελαττώματά της, όπως ένας ώριμος άνθρωπος. Αποδεχόμαστε λοιπόν και τα ελαττώματα του συντρόφου μας και φτιάχνουμε μια καλή σχέση. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε περάσει ομαλά και το οιδιπόδειο, δεν έχουμε μεγάλο άγχος αποχωρισμού, προδοσίας. Αποδεχόμαστε, π.χ., ότι η μαμά έκανε κι άλλο παιδί. Ή ξέρω ως παιδί ότι μ' αγαπάει, αλλά ανακάλυψα ότι αγαπά και τον μπαμπά, αλλά κι εγώ αγαπάω τον μπαμπά, άρα όλοι αγαπιόμαστε! 

Οπότε θα κάνω κι εγώ το ίδιο όταν μεγαλώσω με το σύντροφό μου». Οι λόγοι λοιπόν της επιλογής του ερωτικού συντρόφου βασίζονται στη σχέση με τη μητέρα και τον πατέρα, τη δική τους σχέση και τη σχέση μας μαζί τους.

Αναζητώντας τη ρίζα του προβλήματος
«Οι περισσότεροι μεγαλώνουμε με μαμάδες που δεν είναι επαρκείς, με μαμάδες που δεν έχουν μάθει να προσφέρουν αγάπη, να καταλαβαίνουν τις ανάγκες του μωρού», μας λέει ο κ. Γιωσαφάτ. «Και το μωρό επικοινωνεί με μη λεκτική συμπεριφορά για να ζητήσει αυτά που του λείπουν, κλαίει, αρρωσταίνει, γρατσουνάει, κλοτσάει κ.λπ. 

Στα ζευγάρια είναι πολύ έντονη αυτή η μεταβίβαση της πρώτης σχέσης, των πρώτων μη λεκτικών φόβων και συναισθημάτων. Γι' αυτό και τα ζευγάρια μαλώνουν, ιδιαίτερα αν ο πρώτος χρόνος δεν ήταν καλός, αν ήταν στερημένος από ζεστασιά, χάδια, αγκαλιές. Ξέρετε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να χαϊδέψουν τρυφερά ο ένας τον άλλο;». Η επιλογή λοιπόν σε αυτές τις περιπτώσεις κουβαλά πάρα πολλά πράγματα που δεν έχουν λυθεί μέσα μας.

Στόχος η επιθυμητή μητέρα
«Τα προβλήματα της πρώτης μας σχέσης με τη μητέρα δημιουργούν και τους προβληματικούς έρωτες», υπογραμμίζει ο κ. Γιωσαφάτ. «Περιμένεις τότε όχι μόνο να βρεις μια κανονική γυναίκα, έναν κανονικό άντρα, αλλά ένα σύντροφο που θα την αντικαταστήσει σε καλύτερη έκδοση, θέλεις την επιθυμητή μητέρα. Αυτό δημιουργεί τον έρωτα, τον πιο παθιασμένο. Όχι όμως τον πραγματικό έρωτα. 

Γιατί σε αυτή την περίπτωση ψάχνουμε ένα ιδανικό που θα μας αγαπήσει, θα μας εκτιμήσει γι αυτό που είμαστε, όπως έπρεπε να το κάνει η μαμά. Κι όσο πιο πολύ περιμένει κανείς την επιθυμητή μητέρα, τόσο πιο πολύ την εξιδανικεύει. Είναι μια ναρκισσιστική ανάγκη. Όταν ακούσετε: Μια μόνο γυναίκα με έχει καταλάβει, εσύ, οι άλλες ήταν όλες... να καταλάβετε ότι πρέπει να απομακρυνθείτε γρήγορα απ αυτόν τον άνθρωπο! Σας βάζει στοιχεία που πιθανώς δεν έχετε!».

Διαλέγουμε αυτόν που μας μοιάζει
Έχετε σκεφτεί γιατί παραπονιόμαστε ότι τραβάμε μόνο προβληματικές περιπτώσεις στην ερωτική μας ζωή; Μήπως δεν φταίνε μόνο οι άλλοι; «Γιατί δεν τράβηξες κανέναν άλλο; θα ρωτούσα εγώ», λέει ο κ. Γιωσαφάτ. «Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να ταιριάξουμε με κάποιον ωριμότερο ψυχικά από εμάς. Δεν θα συντονιστούμε. Και δεν έχει να κάνει ούτε με την ευφυϊα ούτε με την ικανότητά μας σε άλλους τομείς όπως το εργασιακό. Εκεί μπορεί να διαπρέπουμε. Άλλο όμως είναι η συναισθηματική ωριμότητα».

Ο πραγματικός έρωτας!
«Ο έρωτας κρατάει το πολύ ένα χρόνο», τονίζει ο κ. Γιωσαφάτ. «Ο ανακλητικός έρωτας, ο πρώτος για τον οποίο μιλήσαμε, που δεν είναι τόσο έντονος αρχικά, ωριμάζει σιγά σιγά. Αρχίζει ο ένας να ερωτεύεται τον άλλο με το χρόνο που του αφιερώνει και τον γνωρίζει. Αυτόν λέω εγώ πραγματικό έρωτα. Αντιλαμβάνομαι ότι ο άλλος είναι κάτι εξαιρετικό για μένα, γιατί με έπεισε και τον έπεισα γι αυτό».

Τα στάδια της ψυχικής ανάπτυξης 
«Για να έχεις μια καλή σχέση πρέπει να περάσεις τις ανάγκες του πρώτου έτους, τη μεγάλη εξάρτηση. Δεν πήρα πολλά από τη μάνα μου στον πρώτο χρόνο; Τότε ψάχνω μια γυναίκα - μαμά. Δεν δίνω και τόση σημασία στο σεξουαλικό. Κι αυτή η σχέση δεν πάει καλά γιατί διαλέγεις παρόμοιο τύπο συντρόφου. Στην αρχή φαίνεται ότι ο ένας θα φροντίσει τον άλλο και μετά και οι δυο περιμένουν τον άλλο να τους φροντίσει», εξηγεί ο κ. Γιωσαφάτ. 

«Στο δεύτερο έτος, το πρωκτικό στάδιο, το παιδί μαθαίνει με τη μάνα την αυτονομία, είναι η περίοδος της εναντίωσης. Αν δεν πάει καλά, αργότερα στη σχέση ο ένας θα προσπαθεί να επιβληθεί στον άλλο! Το τρίτο στάδιο είναι το φαλλικό, όπου το σεξ πηγαίνει στα γεννητικά όργανα. Αν πάει κάτι στραβά, διαλέγεις μια γυναίκα που σου αρέσει σεξουαλικά, αλλά αυτό εξαντλείται γρήγορα. Κι από εκεί και πέρα έχεις άλλες ανάγκες που δεν σου τις καλύπτει. 

Ο τέταρτος χρόνος που πάλι δεν πάει καλά είναι ο οιδιποδειακός, στάδιο που στην ανάπτυξη αντιστοιχεί γύρω στα 5 χρόνια του παιδιού. Εκεί υπάρχει πρόβλημα γιατί δεν θέλεις πολύ ερωτικά το σύντροφό σου. Αν καταφέρεις και πάρεις κάποιον που σου θυμίζει τη μαμά (ή τον μπαμπά), έχεις προβλήματα σεξουαλικά: στύσης, πρόωρης εκσπερμάτισης κ.λπ.».

Ζήτημα ισορροπίας
«Μια καλή σχέση προϋποθέτει ότι έχουμε περάσει σχετικά ομαλά αυτά τα στάδια : θέλεις να έχεις ένα μίνιμουμ εξάρτησης, να έχεις αυτονομία, αλλά δεν σου αρέσει να πατάς τον άλλο στο λαιμό. Θέλεις να κάνεις σεξ και να σου αρέσει, δεν ικανοποιείσαι όμως μόνο με αυτό. Τότε η σχέση εξελίσσεται σε αγάπη, σε έρωτα και μπορεί να κρατήσει. Δεν περιμένεις τόσο πολλά από τον άλλο, ενώνεις δυο ζωές, οι οποίες όμως δεν γίνονται ποτέ μια», τονίζει ο κ. Γιωσαφάτ.

Και τώρα τι κάνουμε;
«Μπορεί να ακούγονται λίγο απαισιόδοξα όλα αυτά, αλλά είναι η πραγματικότητα», παρατηρεί ο κ. Γιωσαφάτ. «Το πρώτο πράγμα που λέω είναι να βρεις μια καλή μαμά, με την ψυχοθεραπεία, ατομικά ή σε ομάδες, που βοηθούν πάρα πολύ τους ανθρώπους. Λέω επίσης κι έχω παρεξηγηθεί γι αυτό να μπορούν οι γυναίκες να είναι κοντά στο παιδί τους τον πρώτο χρόνο της ζωής του. 

Προτείνω συχνά και κάτι που ακόμα μοιάζει ουτοπικό : να γίνονται μαθήματα ζωής από το δημοτικό στα σχολεία, υπό μορφή ομάδας με εκπαιδευμένους δασκάλους. Το άλλο βήμα είναι ο διάλογος, που είναι δύσκολο βέβαια. Πάντα είχαν οι άνθρωποι προβλήματα και πάντα έβρισκαν τρόπους να τα αντιμετωπίσουν. Πρέπει να είμαστε και λιγάκι αισιόδοξοι». ΄

Άλλο έρωτας, άλλο αγάπη
«Δυο άνθρωποι είναι καθρέφτης ο ένας για τον άλλο. Οι ερωτευμένοι κοιτάζονται και θαυμάζονται αυτό δεν είναι αγάπη! Είναι ένα πολύ ευχάριστο αίσθημα, που οδηγεί σχεδόν πάντα σε φασαρίες. Γιατί την επόμενη μέρα που θα τον/τη δείτε θα έχετε ήδη μια μικρή απογοήτευση. 

Στην πρώτη επαφή δεν ξέρουμε τίποτα για τον άλλο, όσο προχωρά η επαφή όμως αρχίζει η απο-εξιδανίκευση». Εκεί εμφανίζεται η εσωτερική παλινδρόμηση, που δηλώνει την τάση του ανθρώπου να υπαναχωρήσει φοβισμένος και να κλείσει τις πόρτες επικοινωνίας για τη νέα σχέση.




by vneos1987.blogspot

Γιατί θέλουμε να αλλάξουμε τους άλλους;

Πέσατε κι εσείς σ” αυτή την ψυχολογική «παγίδα»;


Είναι εύκολο να αλλάξουμε τους άλλους; Είναι σχεδόν αδύνατο, επιμένουν οι ειδικοί. Γιατί λοιπόν, εμείς επιμένουμε να προσπαθούμε; Μήπως τελικά το πρόβλημα είναι δικό μας; Οι ψυχολόγοι πάντως υποστηρίζουν, ότι όσοι θέλουν να αλλάξουν τους άλλους επειδή θεωρούν ότι έχουν ελαττώματα ή λανθασμένη συμπεριφορά, δεν είναι εύκολο να αντιληφθούν πως έχουν πάρει λάθος δρόμο.


Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλοί λόγοι που δεν θα πρέπει καν να προσπαθήσετε να αλλάξετε οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον ίδιο σας τον εαυτό. Διαβάστε μερικοί από αυτούς για να μην μπείτε καν σε αυτή τη διαδικασία:


– Κανένας δεν αλλάζει, με το ζόρι και ιδιαίτερα υπό τις υποδείξεις κάποιου άλλου.


Να θυμάστε πως όταν δίνετε συμβουλές στους άλλους για τα λάθη τους δίχως να σας τις ζητήσουν τα ίδια τα άτομα, τότε οι άλλοι θα νιώθουν πως προσπαθείτε να τους επιβάλετε τις απόψεις σας και θα νιώσουν πως προσπαθείτε να τους κάνετε κάτι άλλο από αυτό που είναι, όπως και ότι δεν τους καταλαβαίνετε.


Θα θέλατε συνεχώς οι άλλοι να σας γκρινιάζουν με το τι είναι κακό επάνω σας, με το τι κάνετε λάθος και να σας προτείνουν λύσεις και αλλαγές που δεν θέλετε ούτε να διανοηθείτε; Αν επικρίνετε και γκρινιάζετε συνεχώς σε κάποιον να αλλάξει, τότε το πιθανότερο είναι να κάνει το εντελώς αντίθετο και να επαναστατήσει. Χρειάζεται να ψάξετε άλλους τρόπους αντί να υπενθυμίζετε στους άλλους τις ατέλειές τους ή τι κάνουν συνεχώς λάθος. Πείτε τη δική σας άποψη για τα πράγματα μόνο όταν σας τη ζητήσουν.


 Δώστε στους άλλους χρόνο


Δώστε χρόνο στα αγαπημένα σας πρόσωπα να προσαρμοστούν με τα «θέλω», τις ανάγκες και το πρόγραμμά σας. Μην ξεχνάτε πως δεν είναι δυνατόν να αλλάξουν από τη μία στιγμή στην άλλη. Αυτό σύμφωνα με το lifesharing.gr γίνεται με το πέρασμα του χρόνο καθώς κάθε άνθρωπος εξελίσσεται και αλλάζει ανάλογα με τις συνθήκες της ζωής του, αυτά που θέλετε να μεταβάλει και να εξελίξει, όταν θα είναι απολύτως έτοιμος/η. Θα ήταν άδικο να ζητήσετε από τους άλλους να αλλάξουν απότομα συμπεριφορές και συνήθειες που έχουν πολλά χρόνια ή ίσως ακόμα και από τη γέννησή τους.


Αν νομίζετε πως οι άνθρωποι μπορούν με ένα μαγικό ραβδί να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη, μόνο και μόνο επειδή το θέλετε εσείς, τότε μάλλον έχετε ψευδαισθήσεις.


– Οι διαφορές προσθέτουν το αλατοπίπερο στις σχέσεις


Όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί χαρακτήρες και σίγουρα θα έχετε πολλούς από αυτούς δίπλα σας. Πόσο βαρετό θα ήταν αν όλοι αγαπούσατε το ίδιο φαγητό, είχατε το ίδιο στυλ ρούχων, σας άρεσαν οι ίδιες ταινίες, τα ίδια ποτά, οι ίδιοι άνθρωποι, τα ίδια μέρη και οι ίδιες προοπτικές στη ζωή. Δεν θα είχατε ποικιλία. Να θυμάστε ότι η ποικιλία είναι το αλατοπίπερο στη ζωή. Οι διαφορές δεν είναι κακές, αν μπορείτε να μάθετε πώς να τις επικροτείτε και να παίρνετε το καλύτερο από αυτές.


– Να αγαπάτε τους άλλους για αυτό που είναι


Θυμηθείτε πως από την αρχή επιλέξατε κάποια άτομα δίπλα σας επειδή σας έδιναν κάτι ξεχωριστό, κάτι διαφορετικό από αυτό που εσείς έχετε και δίνετε στον εαυτό σας. Τότε γιατί θέλετε να τα αλλάξετε; Όταν λέτε στους άλλους ότι πρέπει να αλλάξουν, στην ουσία τους λέτε ότι δεν τους αποδέχεστε και δεν τους αγαπάτε πια έτσι όπως ακριβώς είναι. Δεχτείτε τους άλλους ακριβώς έτσι όπως είναι και να θυμάστε πως και οι άλλοι κάνουν ακριβώς το ίδιο με σας. Πώς θα σας φαινόταν να μην σας αποδέχονταν οι άλλοι ακριβώς έτσι όπως είστε και να προσπαθούσαν πιέζοντάς σας να αλλάξετε;


– Δοκιμάστε να αλλάξετε εσάς αντί να προσπαθείτε να αλλάξετε τους άλλους.


Έχετε σκεφτεί τι ακριβώς συμβαίνει μέσα σας και θέλετε να αλλάξετε τα άτομα που είναι δίπλα σας ή που μόλις γνωρίσατε; Μήπως βλέπετε συνεχώς πως κανένας δεν είναι, δεν φέρετε και δεν πράττει ακριβώς όπως εσείς θεωρείτε σωστό; Πιστεύετε ότι όλοι οι άλλοι εκτός από σας είναι λάθος; Μήπως βλέπετε εσείς όλους τους άλλους λάθος ή ότι δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες σας. Και τελικά, μήπως πρέπει να επανεξετάσετε αυτές τις προσδοκίες;


Προσπαθήστε εσείς να αλλάξετε πράγματα που σας κάνουν να νιώθετε όλους τους άλλους λάθος. Βιώστε τη δυσκολία και το χρόνο που απαιτείται για να είναι επιτυχημένη η αποστολή σας πριν να περιμένετε το ίδιο από τους άλλους. Κάποιες μέθοδοι αυτογνωσίας, διαλογισμού, βιβλία ψυχολογίας, ακόμα και ειδικοί ψυχολόγοι που θα συζητήσετε μαζί τους μπορούν να βοηθήσουν να πετύχετε μέσα σας κάποιες θετικές αλλαγές.


Πηγη

by vneos1987.blogspot

Οι άνθρωποι ποτέ δεν μας απογοητεύουν αλλά ο τρόπος που τους φανταζόμαστε ότι είναι

Οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται πληγωμένοι, απογοητευμένοι και προδομένοι από την κοινωνία, τους συνανθρώπους τους, τον κόσμο….αυτό όμως δεν είναι αλήθεια…είναι μια παραμόρφωση της αλήθειας. Οι άνθρωποι αυτοί είναι πληγωμένοι από τις δικές τους προσδοκίες για τον κόσμο και όχι από αυτόν τον κόσμο αλλά η χρήση της ταμπέλας των ανθρώπων που γνωρίζουν τους εγκλωβίζει σε ένα ψεύτικο κόσμο που δεν υπάρχει.
Οτιδήποτε κι αν συμβαίνει στον κόσμο είναι αληθινό, αυτό όμως που αυτοί σκέφτονται ότι θα έπρεπε να συμβαίνει στον κόσμο δεν είναι αληθινό…δεν απογοητεύεσαι δηλαδή από τον κόσμο αλλά από τις δικές σου προβολές για αυτόν……στην απόσταση που δημιουργείται μέσα στο μυαλό σου ανάμεσα σε «αυτό που είναι» και αυτό «που θα έπρεπε να είναι» δημιουργείται η σύγκρουση.
Γνωρίζεις για παράδειγμα έναν άνθρωπο και λες « Τι υπέροχος άνθρωπος!»
Και μετά από λίγο καιρό λες « Μα πόσο ανόητος, πόσο διεφθαρμένος άνθρωπος ήταν!»
«αγαπάς» κάποιον γι αυτό που νομίζεις ότι είναι,
για την εικόνα που εσύ έχεις φτιάξει γι αυτόν…
Νομίζεις ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος άλλαξε ξαφνικά;
Ήταν οι δικές σου προσδοκίες και προβολές γι αυτόν που σε απογοήτευσαν,όχι αυτός ο ίδιος.
Άρα, αυτό που έχει πραγματική αξία να παρατηρήσουμε είναι ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο και τους άλλους…
και αυτός ο τρόπος καθορίζεται από τις αξίες μας και όσα έχουμε μάθει…
Από το τι πραγματικά γνωρίζουμε για τον κόσμο και τους άλλους…
Οι αξίες μας διαμορφώνονται κυρίως μέσα στο περιβάλλον που ζούμε.
Αν ζούμε σ ένα κόσμο εχθρικό και ανασφαλή, έναν κόσμο ανταγωνιστικό και βίαιο οι αξίες μας θα έχουν διαμορφωθεί ανάλογα…το ίδιο και οι προσδοκίες και οι προβολές μας για τον κόσμο αυτό…
Υπάρχουν χιλιάδες θεωρίες σχετικές με το πώς θα έπρεπε να είναι ο κόσμος μα όλες αυτές οι θεωρίες δεν έχουν λύσει ποτέ κανένα πρόβλημα ουσιαστικά.
Οι άνθρωποι συνήθως ακολουθούν αυτές τις θεωρίες και χάνονται, χάνουν τον «στόχο» τους.
Ακολουθούν γοητευμένοι τη θεωρία της Μη Βίας και της ειρήνης, για παράδειγμα, εξακολουθώντας να είναι βίαιοι στη ζωή τους.
Όταν ένας συνάνθρωπος σου πεινάει δεν έχει καμία αξία να του περιγράφεις πως είναι ένα πιάτο με φαγητό.
Η κοινωνία μας δεν είναι προσανατολισμένη στο να λύνει προβλήματα.
Η κοινωνία μας κινείται με βάση ένα πολύ περιορισμένο κίνητρο,
το προσωπικό όφελος, το κέρδος
και με ένα τέτοιο κίνητρο, μια τέτοια ψεύτικη αξία δεν θα λύσει ποτέ κανένα πρόβλημα…
Είναι ανοησία να πιστεύει κανείς ότι μπορεί το μέρος να ευτυχεί όταν το όλον δυστυχεί…
Όλα είναι ένα στον κόσμο μας και καλό θα ήτανε να το επανεξετάσουμε σοβαρά αυτό αν πραγματικά ενδιαφερόμαστε να αλλάξει ριζικά εικόνα αυτός ο κόσμος.
Για να λύσεις ένα πρόβλημα χρειάζεσαι να έχεις τη μέθοδο και τα «εργαλεία» να το κάνεις.
Ο κόσμος μας σήμερα, μας δίνει ένα πλήθος από εναλλακτικούς τρόπους και μεθόδους για να λύσουμε τα προβλήματά μας, οι γνώσεις μας γι αυτόν και τα «εργαλεία» που διαθέτουμε είναι εξαιρετικά. Το βιοτικό επίπεδο όλων των ανθρώπων της γης θα μπορούσε να είναι πολύ υψηλό.
Και τούτο δεν είναι μια ακόμα προσδοκία ή προβολή γιατί βασίζεται σε πραγματικά και υπαρκτά δεδομένα.
Δυστυχώς όμως, όπως προαναφέρθηκε, ο κόσμος μας δεν είναι προσανατολισμένος στο να λύνει προβλήματα.
Οι άνθρωποι δεν είναι αποφασισμένοι βαθειά και ριζικά να αλλάξουν. Όλοι οι εναλλακτικοί τρόποι, οι γνώσεις μας και τα «εργαλεία» που διαθέτουμε σήμερα σπαταλούνται για τα περιορισμένα οφέλη της παγκόσμιας ολιγαρχίας που εξουσιάζει τον κόσμο μας.
Ένας άλλος, πιο δίκαιος και ασφαλής κόσμος, υπάρχει μονάχα στις προσδοκίες και τα όνειρά τους και με αυτό τον τρόπο τίποτα δεν αλλάζει ουσιαστικά!!
Κανείς δεν ξέρει πραγματικά το πόσο ακόμα χρειάζονται οι άνθρωποι να δυστυχήσουν και να υποφέρουν για να αποφασίσουν να αλλάξουν ριζικά.



Υ.Γ. Το κείμενο αποτελεί ελεύθερη μετάφραση και ανάπτυξη από σκέψεις του Jacque Fresco



by vneos1987.blogspot

Δημοφιλείς αναρτήσεις Τελευταίες 30 ημέρες

Νυμφομανία: Πώς θα καταλάβετε μια εθισμένη στο σεξ γυναίκα

Στις ΗΠΑ, η "βίβλος" των ψυχικών διαταραχών «diagnostic and statistical manual of mental disorders» περιγράφει τη νόσο ως μια ψυ...